1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تحریم بنزین وارداتی، پاشنه آشیل دولت جمهوری اسلامی

۱۳۸۸ تیر ۸, دوشنبه

ایران با وجود منابع عظیم نفتی حدود ۴۰ درصد از بنزین خود را وارد می‌کند، زیرا پالایشگاه‌های کشور ظرفیت تبدیل بنزین‌شان محدود است. کشورهای غربی در نظر دارند تحریم صادرات بنزین به ایران راعملی کنند. آیا این حربه ثمربخش است.

https://p.dw.com/p/Idgc
تحریم صادرات بنزین به ایران این کشور را با مشکلات فراوانی روبرو می‌کند
تحریم صادرات بنزین به ایران این کشور را با مشکلات فراوانی روبرو می‌کندعکس: AP

رویدادهای ایران در سرلوحه بسیاری از رسانه‌های عمومی جهان قرار دارد. رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران کشورهای غربی را بر آن داشته تا به فکر تحریم‌های جدیدی علیه این کشور بیافتند. اما تحریم در کدام حوزه‌ها؟ روزنامه آلمانی "ولت آم زونتاگ" در روز یکشنبه ۲۸ ژوئن مطلبی را به پیامدهای تحریم صادرات بنزین به ایران اختصاص داده است.

سوبسید بنزین در ایران

در گزارش این روزنامه از جمله آمده است که بنزین در ایران با یارانه به فروش می‌رسد و نرخش حدود ۱۰ سنت در هر لیتر است. این در حالی‌ست که در کشورهای اروپایی نرخ متوسط بنزین حدود ۲۰/ ۱ یورو است. ایران که چهارمین کشور تولیدکننده نفت جهان است، بنزین کافی برای مصرف داخلی‌اش ندارد. پالایشگاه‌های موجود در ایران فرسوده‌اند و امکانات صنعتی محدودی در تبدیل نفت به بنزین را بطور دارند. به همین جهت است که دولت ایران باید بنزین را با قیمت گرانِ بازارهای جهانی بخرد و با قیمتی بسیار نازل در اختیار مصرف‌کننده قرار دهد. خرید بنزین ضروری برای مصرف داخلی برای دولت ایران چهار میلیارد دلار هزینه دارد.

این روزنامه می‌افزاید که یک راننده تاکسی ایرانی با پژوی چهار ساله‌اش ماهیانه ۱۸۰ لیتر سهمیه بنزین کوپنی دریافت می‌کند. او می‌گوید این مقدار بنزین پس از سه هفته به پایان می‌رسد و در هفته چهارم یا باید تاکسی را بخواباند و یا قیمتی چهار برابر قیمت بنزین کوپنی پرداخت.

امکان تحریم فراوان است

مردم ایران خواستار آزادی‌اند و رفاه بیشتری می‌خواهند. آنها خواستار آنند که بخشی از ثروث فراوان کشورشان به آنها برسد. و بنزین همان سهمی‌ست که باید با قیمتی نازل به دست بیاورند.

در حالی که باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا تقاضای گفت‌و‌گوهای مستقیم با ایران را کرده ، اما نمایندگان کنگره این کشور در نظر دارند در صورتی که ایران حاضر به مذاکره نباشد و همچنان بر لج‌بازی با غرب اصرار ورزد، صادرات بنزین به ایران را ممنوع کند. در چنین صورتی شرکت‌هایی چون بی پی، ریلاینس، توتال، ترافیگورا و ویتول اجازه نخواهند داشت بنزین به ایران بفروشند. در چنین صورتی، با گران شدن بنزین اعتراضات مردمی اوج خواهد گرفت.

حدود دو سال پیش، در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۷ میلادی با گران شدن بنزین اعتراضات شدیدی از جانب مردم آغاز شد که به شدت به قدرت دولتی آسیب زد. مقامات دولتی ایران خوب می‌دانند که باید هر طور شده به خودکفایی در زمینه بنزین برسند و گفته می‌شود که مهم تا سال ۲۰۱۲ محقق خواهد شد.

کنترل تحریم

روزنامه "ولت آم زونتاگ" در ادامه می‌نویسد: یک کنسرسیوم که زیر نظر چینی‌ها فعالیت می‌کند وظیفه نوسازی و توسعه پالایشگاه‌های ایران را به عهده گرفته است. دانیل برنبِک، رئیس اتاق بازرگانی آلمان در تهران می‌گوید که سهم آلمان در این کنسرسیوم ۱۰ درصد است و آمریکا که بطور مستقیم حق شرکت در این کنسرسیوم را ندارد، با سهم ۵۰ درصدی خود زیر نظر چینی‌ها فعالیت می‌کند.

مشکلی که در صورت تحریم صادرات بنزین به ایران بوجود می‌آید کنترل تحریم است. این کنترل سبب می‌شود که حمل ونقل مواد سوختی به سراسر جهان با اشکالات فراوانی روبرو شود، زیرا یک سوم نفت مورد نیاز جهان از خلیج فارس می‌گذرد. و با تحریم ایران این کشور می‌تواند از راه‌های دیگر و با نام کشورهای دیگر بنزین به کشور برساند.

AJ/DK