1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تصویب سند پایه ای اتحادیه اروپا

۱۳۸۶ مهر ۲۷, جمعه

سران کشورهای اتحادیه ی اروپا روز پنجشنبه، هجدهم اکتبر، بر سر تصویب سند پایه‌ای این اتحادیه‌ به توافق رسیدند. این سند جایگزین قانون اساسی اتحادیه‌ی اروپا خواهد شد • تفسیری در این مورد از برند ریگرت

https://p.dw.com/p/Bsmr

دولت لهستان نشان داد که با سماجت و اصرار فراوان می توان حرف خود را به کرسی نشاند. سران کشورهای شرکت کننده در انتهای مذاکرات بر سر تصویب سند پایه‌ای اتحادیه‌ اروپا، آن قدر عصبی شده بودند که می خواستند آن را به هر قیمتی که شده تصویب کنند. آنها تنها می خواستند نشان دهند که اتحادیه اروپا قادر است در زمینه ای مشترک، هم رای بودن خود را به نمایش بگذارد، حتا اگر این سند پایه‌ی تصویب شده، پر از استثناهای گوناگون باشد.

در مراحل پایانی مذاکرات، ایتالیایی ها نیز به سیاست ناهماهنگی که لهستانی ها برای تصویب این سند در پیش گرفته بودند، پیوستند و همین اقدام نتیجه ی مثبتی برای آنها به همراه داشت. ایتالیا توانست یک کرسی دیگر در پارلمان اتحاديه اروپا به دست آورد.

هیئت نمایندگی لهستان بیشتر می خواست نشان دهد که خواست ِ ملی برایش بیشتر از هر چیز دیگری اهمیت دارد و برای تحقق این خواست حاضر است به مبارزه ای طولانی دست بزند. این امر را بریتانیا نیز به بهترین وجهی نشان داد. دولت بریتانیا مشخص کرد که علاقه ی خاص خود را در اتحاديه اروپا تحقق می بخشد و راه خود را می رود. این کشور اگرچه سه سال پیش به قانون اساسی اتحاديه اروپا، که بعد ها باناکامی روبرو شد، رای مثبت داد، بعدها خود به یکی از مهم ترین منتقدان این سند تبدیل گشت و برای ناکام ماندن آن از هیچ کوششی دریغ نورزید.

موافقان تصویب قانون اساسی هنوز می توانند خوشحال باشند که سند پایه ای که دیشب همه اعضا موافقت شان رابا آن اعلام کردند، در مجموع و با تغییراتی همان اصولی را پیروی می کند که سند قانون اساسی پیشین در خود داشت.

از جمله، در تصمیم گیری های آتی در اتحاديه اروپا همان فرمول اکثریت دوگانه‌ی کشورها و شهروندان مورد تایید قرار می‌گیرد و همچنین اکثریت عادی در بسیاری دیگر از تصمیمات سیاسی مورد قبول واقع شده است.

در مجموع نمی توان مدعی شد که تصویب سند پایه موفقیتی بزرگ است، اما این سند با مشخصات کنونی اش تنها تفاهم نامه ای بود که می توانست مورد قبول همه ی اعضا واقع شود. البته مشخص است که محتوای این سند مدتی طولانی دوام نخواهد یافت و دست کم پس از عضویت احتمالی ترکیه به اتحاديه اروپا باید تغییر کند. اما این نیز مشکل بزرگی نخواهد بود. تاریخ ۵۰ ساله ی اتحاديه اروپا نشانگر آن است که این اتحادیه تصمیم های گروهی خود را با احتیاط و کم‌کم گرفته و خود را به تدریج تا این حد رسانده است. اکنون باید سران کشورهای اتحادیه ی اروپا در پارلمان های داخلی خود این سند پایه را که فهم اش هم چندان ساده نیست، به تصویب برسانند. چنین سندی سه سال پیش هم تصویب شده بود، اما در ارتباط با مردم کشورهای عضو اتحادیه بود که با ناکامی روبرو شد. باید صبر کرد و دید که آیا این سند با موافقت همه ی کشورها روبرو می شود یا نه.

Bernd Riegert - رادیو دویچه وله