جاه طلبی‌های نظامی روسیه
۱۳۸۷ شهریور ۲۷, چهارشنبه
روسیه همواره با انقلاب نارنجی و تشکیل دولت ائتلافی در اوکراین خصومت داشته است. از سوی دیگر دولت روسیه اعلام کرده که قصد دارد تجهیزات ارتش خود را توسعه دهد و نیروهای مسلح را نوسازی کند. این موضوع در روزنامه‌های امروز اروپا بازتاب گسترده‌ای داشته است.
روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا در شماره امروز خود درباره افزایش بودجه نظامی روسیه چنین نوشته است:
”ولادیمیر پوتین رئیس دولت روسیه قصد دارد ارتش روسیه را تقویت کند. در چهار سال گذشته روسیه از نظر حجم تولیدات نظامی به بالاترین سطح در جهان رسیده، اما نتوانسته است نیروهای مسلح خود را نوسازی کند. درگیری با گرجستان با اینکه پیروزی برق‌آسایی برای روسیه به همراه داشت، اما در عین حال کمبودهای ارتش روسیه را نشان داد. سران ارتش شکوه می‌کنند که چهار پنجم جنگ افزارها و تجهیزات نظامی کهنه شده است. برخی از تکنیک‌های پیشرفته مانند مانند سیستم‌های ماهواره‌ای به حد مطلوب نرسیده است. پوتین از سطح کنونی تجهیزات ارتش به هیچوجه خرسند نیست.“
روزنامه "لوگزمبورگر وورت" درباره احتمال پیوستن کشورهای اوکراین و گرجستان به برنامه عملیاتی پیمان ناتو چنین نظر می‌دهد:
”در ماه آوریل ایالات متحده، بریتانیا و چند کشور اروپای شرقی در بخارست پایتخت رومانی خواهان ورود گرجستان و اوکراین به برنامه عضویت در ناتو شدند. ورود به این برنامه خواه ناخواه به عضویت کامل کشورها در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) منجر می‌شود. اما جنگ در قفقاز جنوبی نشان داد که حق با کشورهایی است که با ورود دو کشور قفقاز به ناتو مخالفت کردند. لوگزامبورگ، فرانسه، آلمان، اسپانیا و ایتالیا در شمار این کشورها بودند. حرف اصلی مخالفان این بود که رفتار غیرمسئولانه هر عضو ناتو می‌تواند تمام پیمان را به خطر بیندازد. طبق ماده پنجم منشور پیمان، حمله به هر عضو ناتو به معنای حمله به تمام پیمان است. با وجود این باید گفت که گسترش پیمان ناتو می‌تواند در شرایطی سودمند باشد. با فرو افتادن پرده آهنین هدف پیمان ناتو دیگر مقابله با یک کشور یا بلوک نیست، بلکه با دشمنان پراکنده‌ای مانند تروریسم بین المللی روبروست. نفع تمام همسایگان اوکراین و جستان در این است که این دو کشور به ثبات سیاسی و اقتصادی برسند.“
روزنامه سویسی "نویه زوریشه تسایتونگ" چاپ ژنو با نگاهی به فروپاشی ائتلاف طرفدار غرب در اوکراین، چنین نوشته است:
”نیروهای مخرب هرچه بیشتر متراکم می‌شوند. سرزمین وسیع اوکراین که به تمامی به اروپا تعلق دارد، هر چه بیشتر در مرکز توجه توسعه‌طلبی روسیه قرار می‌گیرد. باید پرسید که در سر رهبران ائتلاف دولتی در کیف چه می‌گذرد؟ پرزیدنت ویکتور یوشچنکو و یولیا تیموشنکو چهار سال پیش جنبش نارنجی را در اوکراین به پیروزی رساندند و موفق شدند در برابر دارودسته تحت حمایت مسکو به پیروزی برسند. آنها اکنون به اقدامی خطرناک دست زده‌اند. یکی از مفسران این تراژدی سیاسی را به قمار رولت روسی تشبیه کرده است.“
روزنامه ایتالیایی لااستامپا چاپ تورین در شماره امروز (چهارشنبه) در مورد مقاصد تازه ولادیمیر پوتین رئیس دولت روسیه این گونه اظهار نظر کرده است:
”از حوادث روزهای اخیر چنین بر می‌آید که روسیه پس از تنبیه کردن گرجستان به دنبال بهانه‌ایست تا با ضربه‌ای باز هم شدیدتر به اوکراین حمله کند. به نظر می‌رسد که روسیه با جدیت هدف بازسازی امپراتوری از دست‌رفته شوروی را دنبال می‌کند. با توجه به این واقعیت که ایالات متحده فعلا با انتخابات ریاست جمهوری درگیر است، روسیه میدان را برای ترکتازی مناسب می‌بیند. به احتمال قوی روسیه حتی پیش از انتخاب رئیس جمهور آینده، ضربه بعدی را وارد خواهد کرد، اما قربانی این ضربه هنوز معلوم نیست.“