دستگیری کاراجیچ، آغازی برای التیام زخم‌ها
۱۳۸۷ مرداد ۲, چهارشنبه
تحويل كاراجيچ به دادگاه بين المللى لاهه راه را براى نزدكى صربستان به اتحاديه اروپا هموار خواهد ساخت، اما به نظر بسيارى از روزنامه ها به معناى برقرارى آشتى واقعى ميان مردم بالكان نخواهد بود.
روزنامه آلمانى ”هسيشه آلگماينه“ درباره پيامدهاى احتمالى دستگيرى كاراجيچ مى نويسد:
«اقدام قاطعانه دولت صربستان بدون خطر نيست، زيرا كه دولت فعلى تنها متكى به اكثريت شكننده اى در پارلمان اين كشور است. اين اكثريت شامل حزب سوسياليست نيز مى شود. اين حزب تاكنون از استرداد صرب ها به دادگاه جنايتكاران جنگى خوددارى كرده و در محافل علنى خود از اشخاصى نظير ميلوسويچ، كاراچيچ و ملاديچ به عنوان قهرمان تمجيد مى كند. هنوز اين احتمال وجود دارد كه روياى صربستان بزرگ در واقعيت منجر به يك بحران حكومتى شود. البته خبر دستگيرى كاراجيچ تاكنون سبب هيچگونه ناآرامى نشده و اين امرى اميدوار كننده است. اين مسئله مى تواند نشانگر پذيرش اين واقعيت باشد كه چنين فردى واقعاً مسئول گورهاى جمعى فراوانى در بالكان است.»
روزنامه ”وستفليشه ناخريشتن“ چاپ آلمان درباره واكنش هاى متفاوت پس از بازداشت رادوان كاراجيچ مى نويسد:
«شادمانى در بوسنى و خشم در صربستان نشان مى دهد كه باور به خنثى شدن بمب در بالكان پس از دستگيرى غير منتظره كاراجيچ، خوشحالى زودرسى بيش نيست. گرچه امروزه جنگ داخلى در يوگسلاوى سابق به تاريخ پيوسته، اما زخم هاى اين جنگ حتا در آينده نزديك نيز التيام نخواهند يافت. اين واقعيت كه جنايتكار جنگى نظير كاراجيچ با استتار اما نسبتاً آزاد در صربستان قادر به زندگى و تردد بوده، بوضوح بازتاب شكافى سياسى و اجتماعى در كشور صربستان است.»
روزنامه آلمانى ”گنرال آنتسايگه“ درباره نقش اتحاديه اروپا در دستگيرى كاراجيچ مى نويسد:
«سيزده سال پس از برپايى دادگاه سازمان ملل درباره حوادث بوسنى و دوازده سال پس از كنارگيرى كاراجيچ از مقام رياست جمهورى صرب هاى بوسنى و دوران زندگى مخفى سرانجام كاراجيچ بازداشت شد. طبيعتاً اين خبرى مسرت بخش است. بايد اميدوار بود كه وى سرانجام به دادگاه بين المللى لاهه تحويل داده شود. فشار وارده از سوى اتحاديه اروپا در حال زوال بود، و تنها به همت هلند و بلژيك بود كه بازداشت "جنايتكاران جنگى" به عنوان مانعى براى نزديكى صربستان به اتحاديه اروپا به قوت خود باقى ماند. حتا برلين نيز در ماههاى اخير حاضر شده بود كه بدون بازداشت كاراجيچ و فرارى هاى ديگرى نظير راتكو ملاديچ، در را بروى ورود صربستان به اتحاديه اروپا بگشايد. صربستان سرانجام با اقدامى مثبت، واكنش از خود نشان داد و بخاطر اروپا كاراجيچ را قربانى كرد.»
روزنامه ”برلينر كورير“ چاپ آلمان درباره پشتيبانى صربها از كاراجيچ در سالهاى گذشته مى نويسد:
«در سال هاى اخير صربهاى زيادى از كاراجيچ حفاظت وحمايت كردند. بدون هيچ مشكلى اين قاتل در ميان صربها به زندگى خود ادامه مى داد. اما حال كاراجيچ در سلول زندان قرار دارد. قضات و عدالت صبور در انتظار وى هستند. اين هشدارى به همه اشخاص با دستانى آلوده به خون است. اين بدين معناست كه آنها نمى توانند براى هميشه خود را در پس ريش هاى بلند و نامهاى جعلى و دوستانشان پنهان سازنند. آنها سرانجام در دام خواهند افتاد. قضات دادگاه لاهه با بررسى جنايات كاراجيچ، بزدلى و اعمال غيرانسانى او را برملا خواهند ساخت. چه خوب است كه ملاديچ ناظر همه اينهاست. او در اصل به سرنوشت خود مى نگرد. دادگاه لاهه او را نيز به چنگ خواهد آورد.»
روزنامه آلمانى ”اشتوتگارتر تسايتونگ“ با اشاره به بازداشت كاراجيچ، درباره ارزيابى صربها از تاريخ معاصر خود مى نويسد:
« در گذشته كشورهاى غربى با تركيبى از غفلت و فرصت طلبى دست به چاپلوسى از كاراجيچ به عنوان سياستمدارى مسئول و مشروع مى زدند. در حاليكه همگان مى توانستند جنايت هاى جنگى او را در زمان محاصره سارايو توسط صربهاى بوسنى به چشم ببيند. اين وقايع تنها زمانى براى وى عواقب داشت كه ميلوسويچ به خاطر مذاكرات صلح درسال ۱۹۹۵ از حمايت از وى دست برداشت. بسيارى از صربهاى بوسنى در حال حاضر نيز رهبر پير خود را ستايش مى كنند. براى صربها انداختن مسئوليت ها بر دوش كاراجيچ آسان تر از بازنگرى و تعمق در تاريخ خود است. بهيچوجه نمى توان مطمئن بود كه دستگيرى كاراجيچ سبب آشتى و صلح در بوسنى خواهد شد.»