دشواری‌های ثبات در افغانستان
۱۳۸۷ شهریور ۱, جمعه
پیشرفت‌های طالبان
روزنامه‌ی بریتانیایی «ایندپندنت» چاپ لندن، درباره‌ی حضور نیروهای بین‌المللی در افغانستان می‌نویسد: «زمان آن فرارسیده که پیشرفت‌های طالبان را به عنوان نشانه‌ی خطر ببینیم، نه اینکه آن را انکار کنیم. اگر امروزه نیروهای ناموافق ائتلاف در افغانستان بر سر یک چیز توافق داشته باشند، آن چیز مهار پیشرفت‌های طالبان است. به نظر می‌رسد که ایالات متحده‌ی آمریکا طرفدار حرکت نیرومندی برای متوقف کردن طالبان است. این امر نیروهای بسیار بیشتری را می‌طلبد، خیلی بیشتر از آن چه اروپایی‌ها تا کنون به خدمت گرفته‌اند. از سوی دیگر، این خطر نیز وجود دارد که چنین تهاجمی، مقاومت طالبان را نیز نیرومندتر سازد. ولی ناتو چه می‌تواند بکند؟ ما در سال ۲۰۰۱ به افغان‌ها وعده‌ی کمک دادیم و باید به وعده‌ی خود عمل کنیم».
آیا مردن برای سرزمین پدری شیرین است؟
روزنامه‌ی آلمانی «نویس دویچلند» چاپ برلین، درباره‌ی کشته‌شدن سربازان نیروهای بین‌المللی در افغانستان می‌نویسد: «زمانی هوراز شاعر امپراتوری روم گفته بود: مردن برای سرزمین پدری، شیرین و افتخارآمیز است. از آن زمان تا کنون، حاکمان حتا بدون آنکه از هوراز نامی ببرند، به این شعار باور دارند. در قرن بیست‌ویک هم، هنوز فرصت کافی برای این شعار فراهم است. برای نمونه در افغانستان. روز دوشنبه ده سرباز فرانسوی و روز پنجشنبه سه سرباز لهستانی در افغانستان کشته شدند. آنان در مراسم رسمی دولتی و با «احترام کامل نظامی» به خاک سپرده شدند. آیا این امر انگیزه‌ای است برای آن که بازماندگان و زندگان نیز خود را به کشتن دهند؟ حتما نه!».
جنگ بدون قربانی یک توهم است!
روزنامه‌ی فرانسوی «فیگارو» چاپ پاریس در تفسیری پیرامون مرگ سربازان فرانسوی در ماموریت افغانستان می‌نویسد: «چرا باید مرگ این ده فرانسوی جوان را مورد استفاده قرارداد و جدلی بر سر تصمیم رییس‌جمهوری برای افزایش واحدهای نظامی فرانسه در افغانستان به راه انداخت؟ آیا این به معنای آن است که کسانی که امروز رشته‌ی سخن را به دست می‌گیرند و تصمیمات سیاسی را مورد تردید قرار می‌دهند، در رویای یک ماموریت نظامی کم‌خطر و بدون تلفات جانی بسر می‌برند؟ جنگ بدون قربانی، اندیشه‌ی مدرنی است که زاییده‌ی یک توهم است، توهم قدر قدرتی فن‌آوری. به این واقعیت نمی‌توان در اروپایی اذعان کرد که خوشبختانه از دهه‌ی شصت تاکنون از منازعات نظامی مصون مانده است».
پیوند میان ماموریت نظامی و راهبرد سیاسی
روزنامه‌ی فرانسوی «لا رپوبلیک د پیرنه» در تفسیری پیرامون موضوع افغانستان می‌نویسد: «کافی نیست بگوییم که فرانسه در ماموریت نظامی، در پیکار سراسری علیه تروریسم شرکت دارد. باید همچنین ارزیابی از گونه و شیوه‌ی این امر را به بحث گذاشت که ناتو، سازمان ملل متحد و کشورهایی که در محل حضور دارند و متعهدند، چنین هدفی را چگونه دنبال می‌کنند. کوتاه سخن اینکه باید از نوآغاز کرد و مناسبات میان ماموریت نظامی و راهبرد سیاسی را در برابر گروه‌های قبیله‌ای گوناگون و کمک برای بازسازی یک رژیم فاسد از نو ارزشگذاری کرد. و شاید باید برای شرکت فرانسه در ماموریت افغانستان شرط‌های تازه‌ای گذاشت. اگر چه تصورناپذیر است که از خدمت زیر پرچم بگریزیم، اگر نخواهیم یک پیروزی تحمل‌ناپذیر را به طالبان هدیه کنیم».
رادیو دویچه وله