ده سال وبلاگستان برزیل

مدت زیادی نیست که از به وجود آمدن وبلاگ می‌گذرد. در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی اولین‌وبلاگ‌ها در اینترنت ظاهر شدند. قصه بلاگر شدن من هم اینگونه آغاز شد: در آخرین سال قرن بیستم یک دامین در اینترنت به ثبت رساندم. بر آن نام "فاروفا" نهادم. (نام غذائی جنبی در برزیل است که از آرد مانیوک پخته می‌شود)

هدف من از این کار افزودن تکه‌ای هرچند کوچک به World Wide Web بود. غذائی جنبی در کنار غذای اصلی و این همان ایده‌ایی بود که منشا فاروفا شد. فاروفا رشد کرد و پس از چند ماه من پیشنهادات تجاری نیز دریافت کردم و شغلم نوشتن در اینترنت شد. پیش از آن نام یکی از بخش‌های فاروفا، Querido Dia´rio "دفترچه خاطرات عزیز" بود، که به همین خاطر هم مجبور شدم نام آن را به Querido Leitor "خواننده عزیز" تغییر دهم.

چالش‌های تکنیکی

نوشتن در سایت کاری بسیار پیچیده بود که نیاز به برنامه‌ای مخصوص داشت. مطالب پس از تکمیل باید برای آپلود به یک سرور فرستاده می‌شدند. برنامه مخصوص (Dreamweaver &FireFTP) را من بر روی کامپیوتر خودم نصب کرده بودم که در نتیجه مجبور بودم هربار سایت را از درون خانه به روز کنم.

به همین خاطر هم "گرم نگه داشتن" ویا "اکتوئل" و به روز کردن فاروفا کار سختی بود. عرضه فاروفا تنها با آرد میسر نیست، بلکه به تخم مرغ تازه و سایر چیزهای دیگر هم نیاز است.

در آغاز سال ۲۰۰۰ با ابزار جدید وبسایت بنام بلوگ آشنا شدم. بلوگ از واژه "وب لوگ" سرچشمه گرفته است. دریانوردان در سیر و سیاحت‌های دریائی‌شان کتابی را به همراه دارند که به آن لوگ گفته می‌شود. بر همین اساس همین تشابه هم "وب لوگ" و یا کتاب سیر و سیاحت در اینترنت نام گذاری شده است.

سیری در دنیای وبلاگ‌ها

وبلاگ در نگاه نخست بر اینترنت استوار است و از هرمکانی می‌توان آن را به روز کرد. این مثل جادوگری است. پیشرفت عظیمی است. اهمیت آن در حد اختراع تلفن همراه است. در آن هنگام من هنوز مطمئن نبودم که آیا یک وبلاگ برای فاروفا و یا اینکه وبلاگی برای "خواننده عزیز" ایجاد کنم. فاروفا برباد رفت و با خواننده عزیز پیوندی قلبی یافتم. به قرن ۲۱ در حالی پای گذارم که بر روی پیشانیم "بلاگر" حک شد.

یاد گرفتم که چگونه متن، فایل صوتی، ویدئو و پخش مستقیم را به کمک تلفن همراه در شبکه قرار دهم. نوت‌بوک ، Wi-Fi و مودم جی ۳ به خاطر اینکه بتوانم با وبلاگ‌ام در ارتباط باشم، همیشه در کیف همراهم بود. طی ده سال گذشته تقریبا هر روز قبل از صبحانه، اول توی وبلاگ یک پست نوشتم. بارها پیش آمد که نیمه شب به خاطر اینکه یادم رفته بود توی وبلاگ "شب بخیر بنویسم" از خواب می‌پریدم، تا اونو به متن اضافه کنم. از طریق وبلاگ من دوستان جدید پیدا کردم، صاحب شغل شدم، مسافرت کردم و جایزه گرفتم.

وبلاگ یعنی ارتباط

من با وبلاگ ژورنالیست‌ها، سیاستمداران، شهروندان، هنرپیشه‌ها، فعالان سیاسی و طنزپردازان آشنا شدم. من با آدم ۸۰ ساله‌ای آشنا شدم که در وبلاگ با زندگی دوباره آشنا شده بود. من با یک راننده تاکسی آشنا شدم که برای نوشتن پست‌هایش از شهر عکس می‌گرفت. من با حرکت‌های زیست محیطی و هدیه ارگان به بیماران آشنا شدم. من از طریق وبلاگ برای ماریا فروشنده سوپر مارکت محل، یک کتابخانه جور کردم. به خاطر وبلاگم "خواننده عزیز"، برنده جایزه سال ۲۰۰۹ دویچه وله شدم و به شهر بن آلمان مسافرت کردم.

در پایان دهه نخست قرن بیست و یکم می‌توان بدون اغراق گفت که وبلاگ مهمترین "انقلاب" در ژورنالیسم را بوجود آورد. ژورنالیسم شهروندان، اطلاعات و گزارشات را بدون حلقه میانی و بطور مستقیم ارائه می‌کند. از طریق گذاشتن کامنت و نظر در پای متن، وبلاگ‌ها موفق شدند به خوانندگان خود نزدیک شوند.

شبکه‌های اجتماعی در برزیل

در برزیل شبکه‌های اجتماعی نقش مهمی‌برعهده دارند. "اورکات" که نقش فیس‌بوک را در برزیل ایفا می‌کند، به لحاظ تعداد کاربر در رتبه اول قرار دارد. اورکات حتی با گوگل به لحاظ میزان کلیک نیز در رقابت است.

وبلاگ‌نویسی در برزیل هنوز هم با استقبال زیادی روبروست. وبلاگستان برزیل در مقایسه با پایگاه‌های رسانه‌های سنتی از قدرتی برابر برخوردار است. در میان پرنفوذ‌ترین وبلاگ‌ها می‌توان از وبلاگ‌های„Blog do Noblat", "Blog do Milton Jung", "Pensar Enlouquece", „Contraditorium" نام برد. در برزیل وبلاگ‌های طنزپردازی مثل „Kibeloko" بسیار محبوب هستند و بیشترین کلیک‌ها را دارند.

این روندی است که هنوز ادامه دارد و به پایان نرسیده است. برعکس هر روز هنرمندان، سیاستمداران، سازمان‌های غیر دولتی و شهروندان بیشتری به وبلاگ‌نویسی روی می‌آورند. در برزیل سال ۲۰۱۰ سال انتخابات است. ما با پدیده جدیدی یعنی حضور گسترده کاندیداها و مبارزه انتخاباتی آنها از طریق وبلاگ و شبکه‌های اجتماعی روبرو خواهیم بود.

برای ما برزیلی‌ها این یک پیروزی است. نتیجه اطلاعات و شفافیت بیشتر، دیالوگ و دمکراسی بیشتر است.

نگاهی به آینده

در آغاز دهه جدید به نظرم نسل نخست وبلاگ‌نویسان به دوران بلوغ رسیده است. اما هنوز چیزهای بسیاری را باید تجربه کنیم و بیاموزیم.

امروز من یک بلاگر حرفه‌ای هستم. ولی هنوز هم مثل گذشته با عشق و علاقه بلاگر هستم. هنوز هم قبل از صبحانه اولین پست‌ام را در وبلاگ می‌نویسم وهنوز هم قبل از رفتن به رختخواب در وبلاگ‌ام "شب بخیر" می‌نویسم. من عشق‌ام را حفظ کرده‌ام. با وفاداری به ریشه لغت وب لاگ باید بگویم: بدون عشق و علاقه نمی‌توانی چیزی را منتشر کنی.

روزانا هرمان نویسنده و نمایش‌نامه نویس است. او در رشته‌های فیزیک هسته‌ای و ژورنالیسم تحصیل کرده است. خانم هرمان مجری برنامه در شبکه‌های تلویزیونی SBT، Rede Globoو Band بوده است. وی در حال حاضر مدیر تولید در پرتال www.r7.com است که یکی از بزرگترین پرتال‌های برزیل می‌باشد.