طالبان همدستان احتمالی "سیا" در وزیرستان‌ شمالی را شکار می‌کنند

مدتی است درمناطق قبیله‌نشین پاکستان، اجسادی با اثر گلوله یا چاقو در معابر دیده می‌شوند که روی سینه‌هایشان نوشته شده: «من جاسوس آمریکا بودم. این است سرنوشت کسی که به بیگانگان خدمت می‌کند.»

این جنازه‌ها معمولا در دامنه بلند‌ی‌های شهر میرانشاه واقع در وزیرستان شمالی دیده می‌شوند؛ جایی که از سوی مردم "تپه ‌شرارت" نام گرفته است.

بسیاری از سرکردگان طالبان می‌گویند، هر کس را که مظنون به کمک به آمریکایی‌ها در "جنگ پهپاد" باشد، به فوریت خواهند کشت. یکی از فرماندهان جوان طالبان در وزیرستان شمالی اعلام کرده که بدون دفاع، نبرد هوایی آمریکا علیه مناطق قبیله‌نشین پایان نخواهد یافت: «ما به روشنی می‌گوییم سزای همدستی با آمریکایی‌ها، مرگ است.»

یک عضو دیگر طالبان در وزیرستان شمالی تصریح کرده که آمریکا برخی از افراد قبائل این منطقه را با پول خریده اما «ما به این گونه افراد هشدار می‌دهیم که خیانت و جاسوسی به ازای چند دلار، به بهای نابودی خائن تمام خواهد شد.

ماموریت۱۵۰ تا ۴۵۰ دلاری سیا

شکی نیست که سازمان "سیا" از هزاران کیلومتر دورتر از مرز افغانستان و پاکستان، نیاز به منابع و کمک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ محلی در هماهنگ کردن مسیر پرواز پهپاد‌های آمریکایی دارد. برای سرویس اطلاعاتی ایالات متحده مهم است بداند افراطیون دقیقا در کجا مستقرند.

سازمان "سیا" به این منظور نیاز به افرادی دارد که دستگاه‌های ردیاب الکترونیکی را در اماکن، خانه‌ها یا خودروهای معینی نصب کنند. به این ترتیب، پهپادهای آمریکایی خواهند توانست موضع معینی را هدف موشک قرار دهند. هر کس چنین ماموریتی انجام دهد، بین ۱۵۰ تا ۴۵۰ دلار پاداش خواهد گرفت. افراد محلی، درصورت ارائه اطلاعات مهم‌تری در باره طالبان والقاعده، تا چند هزار دلار نیز دستمزد خواهند گرفت.

در ماه‌های گذشته، ویدئوهایی "عبرت‌آموز" در فضای اینترنت پخش شده‌اند که دربرگیرنده اعترافات همدستان آمریکا هستند. این فیلم‌ها شواهدی از شکنجه اعتراف‌شوندگان دارند و می‌توان در آن‌ها دید که افراد، اقاریر خود را اجبارا از روی متنی می‌خوانند که روبرویشان گرفته‌اند.

در یکی از این ویدئوها، فرد معترف می‌گوید: «من جاسوس بودم و در کشتن مسلمانان سهم داشتم.» دیگری تاکید می‌کند: «من پشیمانم و از همه می‌خواهم از آمریکایی‌ها دوری کنند.»

در پایان این فیلم‌ها، تصاویری از اعدام متهمان نشان داده می‌شوند. اعدام آنها به اشکال مختلفی چون تیرباران، دار زدن، سر بریدن یا بستن مواد منفجره به مظنونان انجام می‌گیرند.

"بیشتر قربانیان بیگناه هستند"

به گفته احسان‌الله تیپو محسود، روزنامه‌نگار اهل وزیرستان، اکثر این افراد بیگناه هستند. او اضافه می‌کند که بسیاری از مردان وزیرستان شمالی که درمظان چنین اتهامی بوده یا همکاری‌های مختصری با "سیا" داشته‌اند، ازترس جان به دوبی یا کراچی گریخته‌اند.

محسود هم اینک با تشکلی نروژی همکاری دارد که وظیفه‌اش، کمک‌رسانی به چنین افرادی است. او از جمله به پسر جوانی به نام شعرخان اشاره می‌کند که از حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی، عکس و ویدئو تهیه می‌کرد و به دست آمریکایی‌ها می‌رساند. هدف "سیا" از داشتن این تصاویر، ارزیابی درجه موفقیت یا ناکامی ماموریت پهپادهای آمریکایی است.

پسر جوان که متوجه سوءظن طالبان نسبت به خود شده بود، فرارمی‌کند و خود را به خارج از پاکستان می‌رساند.
شش مظنون دیگر نیز که یک هفته تحت شکنجه طالبان برای اعتراف به جاسوسی قرار داشته‌اند، با قسم و آیه و التماس، هرگونه رابطه با آمریکایی‌ها را منکر می‌شوند. آنها هم پس از آزادی توانسته‌اند از وزیرستان فرار کنند اما نگران انتقامجویی طالبان از اقوام خود هستند که هم‌چنان در محل مانده‌اند