کلئوپاترا بر پرده سینما

الیزابت تیلور بی‌هیچ آموزش حرفه‌ای از بهترین هنرپیشه‌ها بود. او در لندن زاده شد. پدرش تاجر آثار هنری و مادرش بازیگر تئاتر بود و هر دو آمریکایی بودند. از کودکی به خاطر حرفه هنری پدر و مادر، با بزرگان هنر و سیاست همنشین بود. پدرخوانده‌اش در آموزش و پرورش او نقش موثری داشت.

۷ ساله بود که با آغاز جنگ دوم جهانی به آمریکا رفت و با خانواده در لس‌آنجلس ساکن شد. زیبایی و چشمان آبی او توجه فیلمسازان را به خود جلب کرد.

۱۰ ساله بود که در برابر دوربین ظاهر شد و نقشی کوتاه در فیلم «دقیقه‌ای یکی به دنیا می‌آید» بازی کرد. از آن پس، پیوسته تا ۶۹ سالگی هر سال در فیلمی نقش‌آفرینی می‌کرد که از ماندگارترین آنها فیلم تاریخی «کلئوپاترا» بود.

۱۲ ساله بود که پیشنهاد اولین نقش اصلی را داشت، ولی چون هنوز بسیار کوچک بود گروه منتظر رشد او ماند.

امتیازش برای گزینش در فیلم «ولوت ملی» لهجه بریتانیایی‌اش بود. در این نقش، سوارکاری آموخت، موهایش را رنگ کرد و برای دندانهایش ارتودنسی انجام داد. پیشنهاد نام مستعار را نپذیرفت و با نام خود به شهرت رسید.

بعدها درباره بازی در فیلم ولوت ملی گفت «با بازیگر شدنم، کودکی‌ام به پایان رسید.»

در بیش از ۵۰ فیلم بازی کرد و یک بار در ۲۹ سالگی برای «باترفیلد ۸» و بار دیگر در ۳۵ سالگی برای «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد» برنده جایزه اسکار شد.

هشت بار ازدواج کرد که دو بار آن با همبازی هالیوودی‌اش ریچارد برتون بود. شخصیت‌های بسیاری برای به دست آوردن دل او جواهرات گرانبهایی به او بخشیدند که همه را در میانسالی به حراج گذاشت تا برای بیماران ایدز و پژوهش برای دستیابی پادزهر آن سرمایه‌گذاری کند.

از ۴۴ سالگی تیلور در ایران، عکس‌هایی مانده که او را در لباس‌های محلی ایرانی و در شهرهای توریستی ایران نشان می‌دهند.

الیزابت تیلور در ۷۹ سالگی در کالیفرنیا درگذشت.