گوته، باخ و شرکا
دیدار در برلین، منطقه‌ی مرکزی، شنبه غروب، حدود ساعت ۲۱. گروهی از هنردوستان در خیابانهای تنگ پرسه می‌زنند و از این نمایشگاه به آن نمایشگاه می‌روند. اکنون در برلین تعداد نمایشگاه‌های هنری بیش از ۲۰۰ تاست. هنردوستان جامی شراب یا شامپاین در دست درباره‌ی آخرین گرایشهای هنری بحث می‌کنند، گاه در برابر این تابلو می‌ایستند گاه آن تابلو و پس از گپ و گفت‌وگو دست یکدیگر را می‌فشرند.
تئاتر آلمانی – متکی بر سنت و سنت‌شکن
اگر نخواهیم به تماشای هنر نقاشی معاصر برویم، می‌توانیم راهی تئاتر شویم. کنار رود اسپره (Spree) تئاتر اَم شیف‌باوئردام (Theater am Schiffbauerdamm) واقع است که عرضه‌گاه نمایشهای درخشانی است. ماکس راینهارت (Max Reinhardt) در سال ۱۹۰۴ در آنجا اجرای افسانه‌ای "رؤیای شب تابستانی" را عرضه کرد. و در همین تماشاخانه بود که در سال ۱۹۲۸ "اپرای سه پولی" برتولت برشت با موسیقی کورت وایل (Kurt Weil) برای نخستین بار به روی صحنه آمد.
پیشتاز در سطح جهانی
فرهنگ آلمانی غنی است. بیش از ۴۵۰ تئاتر سالانه افزون بر ۲۵۰۰ اثر مختلف را به روی صحنه می‌آورند. "فاوست" گوته همچنان محبوبیت دارد، اما به آثار مدرن نیز بسیار توجه می‌شود. هامبورگ در سالهای اخیر در پهنه‌ی موسیقی شهرت جهانی یافته است. جشنواره‌ی فیلم برلین در کنار جشنواره‌های کان و ونیز جزو عرضه‌گاه‌های مهم فیلم در سطح بین‌المللی است.
فرهنگ آلمانی – خارجی‌ها نیز در آن نقش‌آفرین اند
دیگر فقط نامهایی چون راینر ورنر فَس‌بیندر (Rainer Werner Fassbinder) یا فولکر شْلوندُرف (Volker Schlöndorff) نماینده‌ی سینمای آلمان نیستند. از سینمای آلمان که یاد می‌شود، حتماً دیگر به اسم کسی چون فاتح اکیم نیز برمی‌خوریم که استعداد تازه‌ای در فیلم‌سازی است. در آلمان بیش از ۷ میلیون خارجی زندگی می‌کنند. اینان نیز شکل‌دهنده به روز و روزگار آلمانی هستند. بازیگرانی از اروپای شرقی در کنار نوازندگانی از ژاپن و اینان همه در کنار گوته، شیلر و باخ: پدیداری فرهنگِ آلمانیِ امروز بدین گونه است.