یادبود روز دهشت‌بار بسلان

روز اول سپتامبر در بسلان مدارس بازگشایی شده بودند و کودکان به همراه والدین، اعضای خانواده و معلمان تازه در حیاط مدرسه شماره یک شهر بسلان جمع شده بودند که تراژدی آغاز شد.

بیش از ۳۰ مرد مسلح وارد مدرسه شده و حدود ۱۱۰۰ نفر را به گروگان گرفتند و همه آنها را به درون سالن ورزش مدرسه راندند. بدون آب، بدون غذا.

ویکتور پسر ۳۷ ساله‌اش را همان روز اول از دست داد. او دختر کوچک‌اش را به مدرسه برده بود. ویکتور در این باره می‌گوید: «او دستورات‌شان را اجرا نکرد. اول با کلاشنیکوف زدنش. بعد از او خواستند جلیقه حاوی مواد منفجره را تن کند، که قبول نکرد. بعد هم همان روز اول با تیر او را کشتند و جسد‌ش را هم از پنجره بیرون انداختند».

تروریست‌ها که با خشونت هرچه تمام عمل می‌کردند، خواستار آزادی زندانیان چچن و خروج نیروهای روسی از منطقه شده بودند. اما هنوز هم بعد از پنج سال که از این تراژدی می‌گذرد، سوال‌های فراوانی در این زمینه وجود دارد. آیا واقعا بطور جدی با گروگانگیران مذاکره شده بود؟ چرا و چگونه ۳۳۰ نفر در جریان حمله نیروهای امنیتی روسیه کشته شدند.

بر اساس گزارش‌های رسمی، حمله نیروهای امنیتی هنگامی آغاز شد که تروریست‌ها مواد منفجره در درون سالن ورزشی منفجر کردند. این روایت از حادثه را اما بسیاری از بازماندگان رد می‌کنند. به گفته آن‌ها نیروهای روسی با استفاده از گلوله‌های آتش‌زا به سالن حمله برده‌اند.

البته کمیسیون تحقیق مجلس روسیه (دوما) نسبت به نحوه عملکرد نیروهای امنیتی انتقاد کرد. اما هنوزهم بعد از تحقیقات ده‌ها کمیسیون نقش نیروهای امنیتی در حمام خونی که به راه افتاد مشخص نشده است.

پس از اینکه در دوران ولادیمیر پوتین به سئوالات بازماندگان پاسخی داده نشد، اکنون آنان به دمیتری مدودیف امید بسته‌اند. الا کسایوا می‌گوید:«ما با سه سوال به مدودیف مراجعه کردیم. اول اینکه نتیجه تحقیقات به کجا رسیده‌است. مقام و منزلت قربانیان حمله تروریستی چیست و سوم اینکه چه برنامه مشخصی برای کمک به بازماندگان وجود دارد».

بازماندگان فاجعه، پولی کمتر از ۲هزار یورو دریافت کردند. پولی که حتی کفایت خرید دارو و هزینه‌های روان‌درمانی را نمی‌کند. در کنار درد از دست دادن عزیزان، احساس بی‌تفاوتی و عدم پذیرش مسئولیت از سوی دولت نیز برای بازماندگان دردآور است.

روز پنج‌شنبه (۳ سپتامبر / ۱۲ شهریور) بازماندگان با روشن کردن شمع در محل سالن ورزشی مدرسه بسلان یاد قربانیان را گرامی داشتند و راس ساعت یک بعد ازظهر، زمان حمله ماموران امنیتی برای آزادی گروگان‌ها، به تعداد کشته‌شدگان ۳۳۰ بادکنک سفید به آسمان فرستاده شد.