Франциско, „политичкиот папа“

Хорхе Берголио (втор од лево) е роден на 17 декември 1936 година во аргентинскиот главен град Буенос Аирес како најстар син од четири деца. На 22 години младиот хемиски техничар пристапил на Редот на Језуитите и почнал студии по теологија и филозофија.

Во 1998 година Берголио на 62 годишна возраст беше именуван за надбискуп на Буенос Аирес. Тој беше познат по тоа што се вози со метро, првенствено за да има можност да разговара со посиромашните луѓе.

Во 2013 година Конклавата на кардинали го избра за 266. поглавар на Римокатоличката црква. Под името Франциско Први тој го наследи на функцијата папата Бенедикт Шеснаесетти, кој се повлече поради старост.

Родениот Аргентинец е првиот Латиноамериканец кој е религиозен водач на околу 1,2 милиони католици во светот. Освен тоа, тој е првиот Језуит на оваа функција.

За разлика од неговите претходници, на Франциско не му е толку важен надворешниот изглед како папа. На пример, тој се откажа од познатите црвени чевли, кои неговиот претходник Бенедикт Шеснаесетти радо ги носеше заедно со официјалната папска облека.

За само три години на функцијата, папата Франциско веќе се профилираше со зголемен политички ангажман во однос на своите претходници. Оваа година, за време на Велигден, тој им ги изми и им ги бакна нозете меѓу другите и на бегалци. На манифестацијата на помирување, тој покани и тројца муслимани, кои порано произведувале оружје за терористите.

Во 2014. година Франциско го посети Блискиот Исток, за да ја зајакне соработката со муслиманските духовници и да изврши мобилизација против прогонот на христијаните и другите верски малцинства во регионот. Во Турција тој му оддаде почит на основачот на денешна Турција, Мустафа Кемал Ататурк во мавзолејот.

Во 2015 година папата ги посети САД и како прв поглавар на Римокатоличката црква се обрати пред Конгресот во Вашингтон. Франциско апелираше до американските политичари во прашањата поврзани со бегалците да се потсетат на своите доселенички корени и пледираше за укинување на смртната казна.

Франциско повеќепати посетува бегалски логори, како на грчкиот остров Лезбос во почетокот на годинава. На враќањето од Грција, тој со себе во Ватикан поведе неколку бегалски семејства.

И во својство на папа, Франциско го задржа интересот за секојдневните грижи и маки на луѓето. Тој се интересира за истражувањата и научните напредоци. На фотографијата е во посета на интензивно одделение за прерано родени бебиња во една римска болница.

Со реформски предлози и помирливи ставови во врска со хомосексуалноста, целибатот и ограничувањата во вршењето на свештеничката функција, Франциско иницира модернизација во црквата, често критикувана како несовремена и реакционерна.

Папата покани претставници на различни религии на мировен конгрес. Целта беше да се зајакне и заедничката соработка меѓу духовните водачи во борбата против тероризмот и верскиот фанатизам.

Папата Франциско на Твитер го следат преку 10 милиони луѓе и според анкетите е поомилен отколку Барак Обама, Ангела Меркел или бројни други меѓународни политичари. Во трите години на функцијата, папата во секој случај придонесе да задуваат свежи ветрови во црквата.