Mission Berlin 05 - Chyba gdzieś już się spotkaliśmy, prawda?
Anna zabiera pozytywkę do zegarmistrza, a on oferuje, że ją naprawi. Dla Paula Winklera to coś więcej niż czysty interes. Zegarmistrz oznajmia Annie, że pamięta jej powrót. Jak to możliwe? Przecież dopiero przyjechała.
ANNA: Herr… Winkler?
PAUL: Herr Winkler? Anna, ich bin Paul, dein Paul! Auch wenn ich jetzt weiße Haare habe.
ANNA: Dein Paul?… Czy my się w ogóle znamy?
PAUL: Was hast du denn da? Die Spieldose, aha! Leo Winkler, Kantstraße 150, Berlin. Mein Vater.
ANNA: Leo Winkler to jego ojciec? Die Spieldose ist… Eee… Jak powiedzieć „zepsuty“?
PAUL: Sie ist kaputt. Kein Problem, Anna, ich repariere sie dir.
ANNA: Danke, Paul.
PAUL: Was ist das? Ein Zettel mit einer Zahl? Eins, neun, sechs, eins, null, acht, eins, drei… Hm… Moment bitte!
SITUATION 2
PAUL: Winkler… Wie bitte?… Ja, sie ist hier.
Moment. Anna! Telefon für dich, Anna!
ANNA: Für mich???