Niemiecka prasa: Polacy przestali ufać Unii

„Die Welt“ zamieszcza obszerny artykuł poświęcony toczonej „nie po raz pierwszy“ w Polsce debacie o Europie. „We wtorek była kolejna odsłona tego spektaklu: prezydent Bronisław Komorowski zwołał posiedzenia Rady Gabinetowej. To zdarza się rzadko; według konstytucji tylko w sprawach szczególnej wagi“. Gerhard Gnauck zaznacza, że Polska, przystępując w 2004 roku do Unii Europejskiej, podobnie jak dziewięć innych państw członkowskich, generalnie zobowiązała się do wprowadzenia euro. Lecz papier jest cierpliwy, szczególnie w okresie kryzysu. Obywatele zaś są zniecierpliwieni: z sondaży wynika, że dwie trzecie sprzeciwia się wprowadzeniu w Polsce nowej waluty. To zrozumiałe w obliczu zjawisk towarzyszących kryzysowi ekonomicznemu w strefie euro i obecnej relatywnej stabilności Polski. Lecz z drugiej strony jest to jednak zdumiewające: Polacy widocznie przestali ufać UE. „Ważnym argumentem przemawiającym za wejściem w struktury UE, przez długi czas było dla wielu Polaków to, że Wspólnota narzuci ich własnym (skorumpowanym i nieudolnym) politykom‚ europejskie standardy'“. Autor uważa, że reformy są nieodzowne, jeśli Polska chce pozostać krajem konkurencyjnym, i stać się konkurencyjną również w innych dziedzinach“. Realistyczną datą wprowadzenia w Polsce euro jest dopiero rok 2018. „Za dwa lata musi się więc ukonstytuować Sejm z proeuropejskim składem. Już obecnie uwidaczniają się kontury walki wyborczej, która potoczy się o euro. Przedsmaku tego dostarczyła sejmowa debata w ub. tygodniu, kiedy rząd – z dobrym skutkiem – zabiegał o zgodę na przystąpienie Polski do paktu fiskalnego“. Autor wskazuje, że „dalsze ujednolicanie systemów podatkowych w krajach UE, chociażby poprzez harmonizację podatków w górę, może przyczynić się do utraty przewagi Polski w walce konkurencyjnej w wyniku niskich stawek podatkowych. Wprowadzenie euro w Słowacji poskutkowało tym, że dzisiaj wielu Słowaków kupuje w Polsce – z powodu niskim cen“.

„Frankfurter Allgemeine Zeitung“ donosi o tworzeniu „przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego nowych lewicowych struktur partyjnych i jego planach kandydowania z listy tej partii do Parlamentu Europejskiego. „Kwaśniewski chce znów grać pierwsze skrzypce na lewicy, która w Polsce od dziesięciu lat leży w gruzach“, pisze z Warszawy Konrad Schuller.

„Kwaśniewski wybrał na to odpowiedni moment. Obydwa obozy rządzące, prawica narodowa i liberalna, są wyczerpane…Kwaśniewskiemu chodzi tylko o to, aby ze skłóconej lewicy sklecić przy wykorzystaniu jej najatrakcyjniejszych atrybutów nową, silną formację. W tym celu wymienia znaczące spojrzenia z jednym z najbarwniejszych przedstawicieli polskiej lewicy: z antyklerykalnym i skandalizującym Januszem Palikotem“.

Barbara Cöllen

Red.odp.: Bartosz Dudek