1. Przejdź do treści
  2. Przejdź do głównego menu
  3. Przejdź do dalszych stron DW

Rudawy i Augsburg i Krzemionki Opatowskie na liście UNESCO

6 lipca 2019

Komitet UNESCO wpisał niemiecko-czeskie pasmo górskie Rudawy / Krušné hory oraz augsburski system wodociągowy na Listę Światowego Dziedzictwa. Zadebiutował Irak i jego kandydat - Babilon. Jest też obiekt z Polski.

https://p.dw.com/p/3LgnA
Rudawy i UNESCO
Górnicza kultura Rudaw na liście UNESCOZdjęcie: WFE GmbH/M. Borrmann

10-dniowe obrady Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO trwają w stolicy Azerbejdżanu, Baku. Eksperci debatują nad 36 kandydatami do wpisania na Listę. Konferencja trwa do środy 10 lipca, ale już teraz wiadomo, że w prestiżowym gronie najważniejszych dla ludzkości obiektów znalazły się Rudawy / Krušné hory, należące do grupy zgłoszonych w tym roku trzech obiektów z Niemiec. Następnym zwycięzcą znad Renu jest znany na całym świecie system wodociągowy z Augsburga.

Innym kandydatem był fragment naddunajskiego limesu (linia granicznych obwarowań Cesarstwa Rzymskiego), składający się z 98 części na terenie Niemiec, Austrii, Słowacji i Węgier. Propozycja jednak została odrzucona, ponieważ Budapeszt w ostatniej chwili wniósł poprawki do wniosku.

Rudawy
Zabytkowa architektura górnicza w RudawachZdjęcie: Imago/R. Weisflog

Wniosek o wpisanie pasma Rudawy / Krušné hory został złożony wspólnie przez Niemcy i Czechy. Podkreślono w nim wielusetletnią tradycję górniczą. Od XV wieku wydobywa się tam srebro, potem zaczęto wydobywać uran. Podczas debaty nad tą propozycją mówiono o „uniwersalnych wartościach“ oraz „arcydziele ludzkiej kreatywności”. We wniosku zawarto wybrane pomniki, krajobrazy naturalne oraz kulturowe, w sposób wyjątkowy ukazujące ponad 800-letnią historię i górniczą tradycję tego regionu. Za wnioskiem stoją 32 miasta i gminy, które zwarły szyki, by przeforsować tę propozycję.

Historyczny system wodny w Augsburgu
System gospodarki wodnej w AugsburguZdjęcie: DW/A. Kirchhoff

Także historyczny system wodociągowy z Augsburga odniósł sukces. Jego słynne pompy i kanały, fontanny i wodociągi zostały uznane nie tylko za arcydzieła, lecz także – jak powiedziała sekretarz stanu ds. międzynarodowej polityki kulturalnej w niemieckiem MSZ Michelle Muentefering - za przykład „trwającego 700 lat odpowiedzialnego gospodarowania wodą, naszym najcenniejszym zasobem”. System ten ma reprezentować miejski krajobraz wodny, który pod względem technicznym do dziś może konkurować z innymi.

Babilon w Iraku
Babilon na liście UNESCOZdjęcie: picture-alliance/dpa/A. Al Mohammedaw

Co ciekawe, na listę UNESCO trafił też iracki Babilon. Uznano, że antyczne ruiny z czasów perskich niosą „wyjątkowe i uniwersalne wartości”. Babilońska rezydencja legendarnego króla Nabuchonodozora II (ok. 604 do 562 r. p.n.e.) była jedną z najważniejszych budowli starożytności. Babilon, nazywany najstarszą metropolią świata, leżał nad Eufratem, około 90 km od dzisiejszego Bagdadu. W latach 2003-2004 obszar w pobliżu Babilonu był bazą wojsk polskich i amerykańskich podczas wojny w Iraku. Doszło tam wówczas do ogromnych uszkodzeń zabytku. Rząd iracki kilka dekad starał się o wpisanie Babilonu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Chcesz skomentować ten artykuł? Dołącz do nas na Facebooku! >>

Tegorocznym zwycięzcą z Polski są Krzemionki Opatowskie – rezerwat archeologiczny z neolitycznymi kopalniami krzemienia pasiastego, polami górniczymi i osadami z czasów neolitu. Obiekt leży na północno-wschodnim skraju Gór Świętokrzyskich, niedaleko Ostrowca Świętokrzyskiego.

Polskie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego informuje na swej stronie: "Komitet Światowego Dziedzictwa uznał wyjątkową wartość regionu krzemionkowskiego z uwagi na to, że stanowi on wybitne dzieło twórczego geniuszu człowieka, niesie unikalne świadectwo tradycji kulturowej i stanowi wybitny przykład zespołu obiektów techniki i krajobrazu, który ilustruje znaczący etap w historii ludzkości".

Podczas obrad w Baku do grona krajów znajdujących się na liście dołączyło siedem nowych państw, w tym właśnie Irak. Łącznie spis zawiera około 1100 pozycji obejmujących pomniki kultury i przyrody z blisko 170 państw. Ponad 40 jest w Niemczech, a 16 w Polsce (wliczając w to dzisiejszą decyzję UNESCO).

afp, dpa, kna / jak