Brexit: Një vend - dy qëndrime

Edhe pak javë mbeten, derisa Britania e Madhe të vendosë. Do të mbetet pjesë e BE-së apo jo? Disa britanikë janë të pavendosur, të tjerë janë ndërkohë të sigurtë në vendimin e tyre, fjala është për komunat e Ceredigionit dhe Haverings. Sipas një sondazhi të institutit për demoskopi Yougov-Haverings pranë Londrës është komuna që e do më pak BE-në, ndërsa Ceredigion pranë Uellsit, komuna që ka më shumë simpati. Pse kaq shumë qytetarë të Uellsit janë përkrahës të BE-së? Këtë e kupton, kur këqyr më me vëmendje, marrëdhënien e tyre me vendin mëmë, Anglinë. "Në këtë qytet një anglez, nuk është njësoj si një qytetar nga Uellsi“, thotë studenti, Jean Francois-Poncet. Njerëzit këtu i qëndrojnë më pranë Europës, se Anglisë, thotë ai.

Pa BE, nuk ka internet dhe studime të Erazmit

Francois-Poncet thotë se është gjysmë nga Uellsi, gjysmë francez, por europian i vërtetë. Ai është një nga 11.000 studentët që i japin jetë qytetit Aberisuith (Aberystwyth), e që përfitojnë nga projektet universitare Erasmus. Studenti Francois-Poncet bën fushatë aktualisht për qëndrimin në BE. “BE ka investuar më shumë këtu se qeveria angleze”, thotë ai. Internet i shpejtë, infrastruktura, fonde për universitetet.

Nga ana tjetër qytetarët e Wales janë krenarë për gjuhën e tyre. „BE ka kërkuar edhe mbrojtjen e gjuhës“, thotë studiuesja e Universitetit të Aberisuithit, Anwen Elias. Ndërsa deputeti i demokratëve liberalë në parlamentin, Mark Williams thotë se „tek këto votime nuk bëhet fjalë për atmosferë, por për tregjet, që mund t'i humbasim“.„ Ky rajon është tejet i varur nga subvencionet e Brukselit, sepse nuk merr ndihma financiare nga Londra. „Deri tani Ministria e Ekonomisë na ka harruar“, thotë deputeti.

Bastioni i kundërshtarëve të BE-së

Ndërkohë në bastionin e kundërshtarëve të BE-së, rreth 300 km larg, në Haverings nuk i kuptojnë dot problemet e qytetarëve të Wales. “Njerëzve këtu u janë acaruar nervat”, thotë Sue Connelly, drejtore ekzekutive e konservatorëve. Të gjithë vijnë këtu dhe na shfrytëzojnë, thotë Connelly, që nuk e sheh si sukses lirinë e lëvizjes brenda BE-së. “Kemi nevojë për kontrolle kufitare dhe një sistem imigrimi si Australia”, thotë ajo. Connelly përgatit në Shtëpinë „Margaret Thatcher“ fushatën anti-BE. Dy pllakate të mëdhenj „Voto për largimin“ qëndrojnë në kopshtin përpara shtëpisë. Ndërsa në qendrën e qytetit, Romfords shihen flamuj anglezë. „Njerëzit në Romford janë shumë patriotë“, thotë Andrew Rosindell. Romford është qarku zgjedhor i parlamentarit anglez. „Askush nuk ka ardhur ndonjëherë në Angli dhe na ka thënë se si duhet t'i bëjmë ne gjërat.“

Edhe mbi tezgat e peshkut të Kim Crosbiet valëviten flamuj anglezë. „Do doja me dëshirë të dilnim“, thotë ajo. Crosbie është e nervozuar me rregulloret e shumta të BE-së për peshkatarët. “Kushdo peshkon në ujërat tanë. Por ne duhet të ruajmë kuotën 24%”, kritikon ajo. Jo vetëm Crosbie, shumë peshkatarë britanikë i refuzojnë këto rregullore. Rosindell bisedon me votuesit në stendën e ngritur për fushatën. „Besoj se atmosfera po anon nga dalja nga unioni“, thotë politikani. „Njerëzit duan që qeveria të bëjë vetë ligje dhe jo t'ia detyrojnë të tjerët.“