Kujtohet tetë vjetori i fillimit të fushatës së NATO- kundër Serbisë

"Kemi provuar me muaj të tërë, apo me vite që të gjejmë një zgjidhje politike për këto kriza. Dhe, vetëm kur këto përpjekje kanë dështuar, sepse Milloshivici nuk e pranoi ndonjë, ne vendosëm të përdorim forcën"-kështu pat deklaruar Havier Solana,
sekratari athershëm i Aleancës Veriatlantike, pak kohë pas fillimit të bombardimit të forcave të NATO-s mbi caqet serbe në Kosove, vendim i cili erdhi si pasojë e refuzimit të Beogradit për nënshkrimin e marrëveshjes së hartuar nga komuniteti ndërkombëtarë në Konferencën e Rambujesë.

Me 24 mars të vitit 1999, kur Aleanca Euroatlantike filloi, forcat policore e paramilitare serbe filluan fushatën sistematike kundër popullatës civile, duke vrarë qindra njerëz e duke dëbuar mijëra të tjerë nga vatrat e veta.

Fatmir Nimani, dëshmitar i kësaj ngjarjeje, sjell përjetimin e tij.


"Në njëfarë mënyre e denim se dicka do të ndodhte, ngase gezimi ish shumë I madh për të qenë realitet. Si pasojë, ata bënë masakra në popullatën shqiptare, bënë
dëbimin e saj se donin të linin etnikisht, një Kosovë etnikisht me serb. Unë, gjatë bombardimeve të NATO-s, kam qënë në Shqipëri. Okupatori serb na pat dabuar me
dhunë dhe s’kishim rrugëdalje tjetër veç me shku në Shqipëri dhe Maqedoni".

Atifete Papuqi, është një tjetër e përndjekur: "Ndërhyrjen e NATO-s, e kam ëerjetu si një si një shpëtim prej paramilitarëve me maska e me thika. Prisnim shpëtim prej dikujt!"

Pas 78 ditësh bombardimesh të NATO-s me qëllim të shmangjes se katastrofës humanitare, forcat serbe nënshkruajnë kapitullimin.

"Pikërisht me atë intervenim 78 ditësh, iu dha shancë jetes, lirise, investimit në të ardhmen për demokracinë e përgjithshme në Kosovën e re"-thotë sot, presidenti i Kosovës, Fatmir Sejdiu.

Atëbotë, kampet e Maqedonisë, Shqipërisë dhe Malit të Zi, u zbrazen përnjëherësh. Kolonat e të përndjekurve kosovare iu kthyen vatrave të rrënuara. Lufta gati
dyvjeçare mori fund dhe në qershor të vitit 1999, Kosova vëhet nën administrimin e Kombeve të Bashkuara.

Në Kosovë, kremtimi i këtij përvjetori vazhdoi edhe sivjet, me homazhe pranë varreve të dëshmorëve dhe me vizita pjesëtarëve të KFOR-it, dy faktorë kryesorë për fillimin dhe fundin e luftës për liri dhe demokraci në Kosovë. Përfaqësues të institutcioneve kosovare dhe të partive politike, këtë datë e quajtën si fillim të një etape të re për Kosovën. Përderisa presidenti i Kosovës Fatmir Sejdiu, në mesazhin e tij theks të
veçantë vë në rolin e presidentit historic, Ibrahim Rugovës dhe në vizionin e tij të qartë politik.

"Ai kishte hetuar se çka mund të ndodh dhe çfarë planifikohej për Kosovën. Prandaj, ai donte që në Kosovë ta kishim një ndërhyrje e cila do të pengonte planet ogurzeza për zhbërjen e qënies sonë. Ata erdhën dhe janë bashkë me ne, në këto procese të mëdha të ndërtimit të Kosovës".

Tetë vjet pas fillimit të bombardimeve të NATO-s mbi caqet e forcave serbe në Kosovë dhe falë angazhimeve të gjithanshme të strukturave vendore e ndërkombtare, propozimi I kreynegociatorit ndërkombtar, Marti Ahtisaari, për një pavarësi të mbikëqyrur për Kosovën është në duart e Këshillit të Sigurimit të OKB-së.
Ndërkohë që, mbi 17 mijë trupa të udhëhequra nga NATO-ja kujdesen për sigurinë e popullit të Kosovës.