Nemci vole picu i caciki
19. novembar 2007.
Rene Lajht iz manhajmskog Instituta za studije srednjih preduzeća potvrđuje da klišei o ćevabdžinicama i bakalnicama kao najrasprostranjenijem vidu preduzetništva među doseljenicima jesu donekle tačni:
«Tome se, međutim, daje preterani značaj samo zato što su takve radnje najuočljivije na ulicama. Uslužne delatnosti, kancelarije, lekarske prakse, od kojih prolaznik može da uoči samo naziv firme, manje upadaju u oči.»
Lajht već godinama istražuje preduzetničke aktivnosti migranata što je sve veći posao jer su danas već petina stanovnika Nemačke ili sami doseljenici ili im je neki od roditelja stranog porekla. Proteklih godina snažno je porastao broj onih članova ove populacije koji vode svoj posao. Osnivač svakog desetog preduezeća svoje korene nema u Nemačkoj.
«Oni su svestrani, dinamični i daju ogroman doprinos ekonomiji.», uveren je predsednik Tursko-nemačke industrijske i trgovinske komore Holger Haj. Tokom poslednje decenije broj stranaca koji imaju samostalan biznis se udvostručio. Jedan razlog tome je smena generacija među doseljenicima. Oni koji su šezdesetih i sedamdesetih dolazili u Nemačku bili su takozvani gastarbajteri koji su se po pravilu zapošljavali u velikim firmama. Njihova deca i unuci imaju i druge mogućnosti.
Istovremeno, zbog visoke nezaposlenosti i lošijih šansi da dobiju posao, mnogi izolaz vide u privrednom osamostaljivanju. Najviše takvih je među Turcima i Nemcima turskog porekla. Poslednjih godina slede ih Poljaci koji su prinuđeni i da premošćavaju administrativne prepreke jer im zapravo još nije dozvoljeno da u Nemačkoj osnivaju preduzeća. Oni su, ipak, sve aktivniji i to u građevinarstvu.
Klasična doseljenička branša je ugostiteljstvo jer se migranti smatraju posebno pozvanim da nude specifičnosti iz svoje kulture. Što će reći, Grci prave caciki, Italijani pice a Kinezi prolećne rolnice. Sve veći broj njihovih mušterija nisu, međutim, sunarodnici već Nemci.
A migranti na tržištu ne nastupaju samo kao dobavljači namirnica već nude i klasične usluge kao pravnici, konsultanti ili zubari. U odnosu na kolege Nemce imaju i prednost što govore više jezika pa lakše ostvaruju kontakt i sa svojim sunarodnicima koji u Nemačkoj žive.