Sve manje hrišćanstva u Nemačkoj

Tomas Grosbolting je naučnik, ali apel upućuje politici i crkvama: „Politika mora da reaguje na nove verske različitosti!“ Takođe, takozvane narodne crkve, u Nemačkoj su to katolička i evangelistička, moraju hrišćansku poruku da prenose na savremeniji način – ženama i muškarcima.

Različiti sistemi značenja i tumačenja

Smanjivanje članstva u hrišćanskih crkvama u Nemačkoj poprimilo je dramatične razmere: 1950. godine je 95 odsto Nemaca pripadalo jednoj od dve velike crkve, a sada samo oko dve trećine. Trend i dalje ide u pravcu smanjivanja. Ostale verske zajednice su u porastu, posebno islamska. A grupa koja najbrže raste u Nemačkoj je grupa vernika koji ne pripadaju ni jednoj verskoj zajednici. Znači, ne misli se na ateiste. „Sada postoji mnogo širi spektar značenja i zahvaljujući medijima, ljudi to znaju“, kaže Grosbolting.

Šta traže ljudi? Da li svoju potrebu za transcendentnim danas, kao u SAD, zadovoljavaju u „verskom supermarketu“? Ne, kaže Grosbolting. Katolici ili protestanti, koji su napustili crkvu, često ne nalaze nikakvu organizovanu alternativu. „U tome leži izazov za hrišćanske crkve“, kaže Grosbolting. Hrišćanstvo je postalo samo jedna mogućnost, jedna od mnogih, da se pronađe smisao života, a i za aktivnosti poslednjeg dana u nedelji. Crkve to još nisu shvatile.

Previše blizak odnos države i crkve

Grosbolting smatra da se, između ostalog i zbog toga, u Nemačkoj registruje sve više verskih i političkih sukoba – diskusija o slučaju kada katolička bolnica u Kelnu nije htela da primi silovanu ženu, pravo na štrajk za administrativno osoblje u crkvama, rasprave o obrezivanju dečaka ili besplatnom deljenju Kurana od strane salafista. „Crkve i politika konstantno potcenjuju neophodnost aktiviranja“, upozorava Grosbolting. „Promene se primećuju tek kada se manifestuju kao problemi.“ Uprkos rastućem verskom pluralizmu, Nemačka je daleko od tretiranja svih religija podjednako.

Tako recimo muslimani, uprkos sve većem broju, politički ostaju kratkih rukava, naglašava Grosbolting. Razlog je u tome što su crkva i država još uvek veoma bliske: „Mnogo toga je očuvano – crkveni porez, veronauka u javnim školama, odnosno obavezno postavljanje predstavnika crkve u organima koji odlučuju o politici u javnim medijima.“ Nemačka mora ponovo da reguliše odnos između države i religije.

Jednaka prava za sve

„Samo ako je država na istom odstojanju od svih verskih zajednica, može od svih podjednako i da traži da poštuju zakon“, zaključuje Grosbolting. Onda ona takođe mora sve podjednako i da podržava.

Grobolting apeluje i na muslimanske zajednice, koje do sada nemaju formalno članstvo: one bi trebalo da se organizaciono promene, kako bi pravno i politički bile prihvaćene u nemačkom društvu. Ovaj istoričar smatra da vidljiv napredak predstavlja uvođenje islamske veronauke u javnim školama. A i zvanično uvođenje muslimanskih praznika u Nemačkoj, Grosbolting ne smatra neobičnim.

Autori: Štefan Dege / Dijana Roščić
Odgovorni urednik: Ivan Đerković