1. İçeriğe git
  2. Ana menüye git
  3. DW'nin diğer sayfalarına git

Çeçenlere yardım eden Rus

Gesine Dornblüth28 Temmuz 2005

Londra’daki terör saldırıları sonrasında Müslümanlar’a tepki arttı. Rusya’da Çeçen militanlar saldırıları düzenlediğinde de benzer durumlar yaşanmıştı. Üstelik Rusya’da sadece Çeçenlere değil, genel olarak tüm Kafkaslılara yönelik önyargılar artmıştı. Ancak halk arasında Çeçenler’den nefret etmeyenler ve onlara yardım etme yolunu seçenler de var. Bunlardan biri de Tanya Şifrina.

https://p.dw.com/p/AaXG
Moskova'daki tiyatro baskınında yüzlerce kişi ölmüştü
Moskova'daki tiyatro baskınında yüzlerce kişi ölmüştüFotoğraf: AP

Tanya Şifrina’nın annesi, 2002 Ekim’inde Çeçen militanların baskın düzenleyip rehin aldığı Moskova’daki Nordost adlı tiyatro salonundaydı. Rus özel güvenlik birimi tarafından önce binaya gaz verilmiş, daha sonra ise operasyon düzenlenmişti. Operasyon sonunda 129 ölmüştü. Ölenlerden biri de Tanja Şifrina’nın annesiydi. Genç kız annesini böyle bir trajik bir olayda kaybetmesine rağmen Çeçenler’den nefret etmiyor tam tersine gönüllü olarak Çeçen çocuklara Rusça dersi veriyor. Olay gününü şöyle anlatıyor:

“60 yaşındaki annem olay günü bir arkadaşıyla tiyatroya gitmişti. Onu düşündüğümde inşallah tiyatro salonunda ölmüştür diyorum. Çünkü olaydan sonra tiyatroya birlikte gittiği arkadaşının kolunda enjeksiyon izleri bulundu. Galiba onu kurtarmaya çalıştılar ama ne yazık ki o da öldü.”

Annesini kimin öldürdüğünü bilmiyor

Tanya annesinin Çeçen militanlar tarafından mı, yoksa tiyatro salonuna düzenlenen kanlı operasyonda Rus özel birlikleri tarafından mı öldürüldüğünü hala bilmiyor. Birçok Moskovalı için Nordost tiyatro baskını kötü sürpriz oldu. Çünkü Rusya’nın başkentine bugüne değin düzenlenen en büyük eylem özelliğini taşıyordu. Ancak Tanya savaşın Çeçenistan savaşının acı gerçekleriyle çok önce, üniversite öğrencisi olduğu sıralarda mülteci olarak Rusya’ya göçen Çeçen çocuklarına Rusça ders verdiği sıralarda, tanışmış. 90’lı yıllarda Moskova’ya göçen birçok Çeçen çocuk o dönemde okula gidemediği için Tanya bu çocukların kaldığı Mülteci Merkezi'ni haftada iki kez ziyaret edip, gönüllü olarak Rusça dersi vermiş. Tanya çocuklara ders vermeye devam ediyor. Üstelik yardımı sadece bununla da sınırlı kalmıyor, çocuklarla sinemaya, sirke ve tiyatroya da gidiyor.

Tiyatro baskınından sonra ders vermemiş

Moskova’daki tiyatro baskınında annesini kaybettikten sonra kendisini bir ay boyunca eve kapatmış ama daha sonra yeniden ders vermeye başlamış. O günlerdeki duygularını şöyle anlatıyor:

“Zayıf düşüp onlardan nefret edeceğim diye çok korkuyordum. Ama çocukları gördüğümde onları ne kadar özlediğimi ve sevdiğimi anladım. Tiyatro baskınından önce çocuklara ders vermeseydim bir daha o okula gitmezdim. Sonraları dönem dönem Çeçen çocuklardan nefret etmem gerektiğini düşündüm. Ama nefret etmiyorum. Tiyatro baskını olduğunda beni önce Çeçen çocukların aileleri arayıp sordu. Birçoğu annemin cenaze törenine geldi. Hepsi bana ‘Tanya, bunu yapanlar bizler değiliz’ dediler. Ben de annemi onların öldürmediğini çok iyi biliyorum.”

Çeçen militanların eylemleri devam etti

Çeçen militanların saldırıları tiyatro baskınından sonra da devam etti. Önce Moskova metrosunda bombalar patladı ardındansa Beslan’daki bir okula baskın düzenlenip, çocuk ve veliler rehin alındı. Güvenlik güçlerinin çocukları kurtarmak için düzenlediği operasyonda tam 330 kişi yaşamını yitirdi.

Hükümet Çeçen sorununu çözmek istemiyor

Ancak Tanya şimdiki Rus hükümetinin Çeçenistan sorununu sona erdirmek istediğine kesinlikle inanmadığını söylüyor ve savaştan para kazananlar olduğunun altını çiziyor:

“Öncelikle Çeçenistan savaşından yararlanan insanları bulmak gerek. Bazı insanlar savaştan para kazanıyor. Ben bugüne değin hiç gitmedim Çeçenistan’a. Ama öğrencilerim oraya gitmem için ısrar ediyor. Eminim o kadar korkunç manzaralara tanık olacağım ki kimselere anlatmak istemeyeceğim. Ama yine de Çeçenistan’ı görmek istiyorum. Grozni savaş öncesinde çok güzel olmalı. Orada tanıdıklarım da da var. Daha önce ders verdiğim ama sonra Grozni’ye geri dönen çocuklar ve aileleri.”