Almanya'daki son atom bombalarına dava
22 Temmuz 2011
Alman ordusunun Tornado tipi avcı bombardıman uçakları, her gün iki saat boyunca Elke Koller’in evinin üzerinden uçuyor. Her uçuş emekli eczacıya yakındaki askeri havaalanında nükleer başlıkların depolandığını hatırlatıyor. İki yetişkin çocuk sahibi olan Koller, Alman askerlerin Amerikan askerleriyle birlikte neden, Uluslararası Adalet Divanı’nın bilirkişi raporunda devletler hukukuna aykırı olduğu vurgulanan silahlarla talim yaptığını anlamadığını söylüyor:
"Şimdi size bunu anlatırken bile, mideme ağrılar giriyor. Devletin biz vatandaşlara böyle bir muameleyi hak saymasına, bizi böyle bir tehlikeyle burun buruna yaşamak zorunda bırakmasına çok öfkeleniyorum.”
İlk dava reddedildi
Elke Koller’in mutfak masasının üzerinde, ABD'ye ait nükleer silahların çekilmesi için açtığı davanın reddine ilişkin kısa mahkeme kararı var. Köln İdare Mahkemesi'nin karar gerekçesinde, nükleer caydırıcılığın ve Almanya'nın da buna katılmasının devletler hukukuna aykırı olmadığı vurgulanıyor.
Elke Koller yine de pes etmeye niyetli değil. Uluslararası Nükleer Silah Karşıtı Hukukçular Birliği'nden de destek gören Koller, gerekirse Almanya’nın en üst düzey mahkemesi olan Federal Anayasa Mahkemesi’ne kadar gideceğini belirtiyor. Hiç tanımadığı insanların bile kendisini arayıp destek verdiklerini söyleyen Koller, "Bence birisinin kalkıp, her şeye boyun eğmeyerek hükümete kafa tutması birçoklarına cesaret veriyor.” diyor.
Kasaba halkı bu mücadeleye pek sıcak bakmıyor
Fakat etrafı ormanlar ve tarlalar ile çevrili bu sessiz sakin kasabadaki herkes Elke Koller’e ve nükleer silahlara karşı yürüttüğü hukuki mücadeleye sıcak bakmıyor.
Hiroşima’ya atılan atom bombasının tam 15 katı tahrip gücüne sahip olduğu tahmin edilen 20 nükleer başlığın depolandığı Büchel Askeri Havaalanı yaklaşık 2500 kişiye istihdam sağlıyor ve tüm bölgenin ekonomik can damarları arasında yer alıyor.
Büchel Belediye Başkanı Alfred Steimers gayet sakin. "Burada kimsenin uykuları kaçmıyor. Herhangi bir sorun yok." diyen Steimers, "Alman ordusu ya da Amerikalıların orada gerçekten nükleer silahları varsa, eminim dikkatli davranıyorlardır." şeklinde konuşuyor.
Ne doğrulanıyor, ne de yalanlanıyor
Büchel Askeri Üssü’nde düzenli olarak halka açık günler düzenleniyor, uçakların otomatik fırlatma koltukları sergileniyor, çocukların kokpite çıkmalarına izin veriliyor. Tabii, 1,70 metre uzunluğunda ve 50 santimetre çapında olduğu söylenen atom bombalarını gören olmuyor. Resmi makamlar başlıkların varlığını doğrulamasalar da, şu ana kadar yalanlayan da çıkmadı. Konuyla ilgili, belediye başkanı da dâhil olmak üzere kimseye bilgi verilmiyor.
Nükleer başlıkların Almanya’dan çıkarılması için açılan davanın, tasarruf planlarını hayata geçirmeye hazırlanan Alman ordusunun tüm askeri havaalanını kapatmasına neden olabileceği söyleniyor. Hristiyan Demokrat Birlik partili Belediye Başkanı Alfred Steimers, bu yüzden ‘Elke Koller'in adını duyunca yüzünü buruşturuyor. Steimers "Şimdi herkesi çıldırtıyor. Ne yapalım?! Bırakalım, vatandaş olarak haklarını istediği gibi arasın. Ama dava açıyor diye, bölgede daha fazla ciddiye alındığını söyleyemem." diyor.
"Ben taşınacağıma silahlar gitsin."
Nükleer başlıkların depolandığı üssün yakınında oturan birçok komşusu “korkuyorsa, buradan taşınsın” diyor. Ancak Elke Koller buna yanaşmıyor. Almanya'nın tüm komşularıyla dost olduğunu belirten Koller, "Peki, silahlar neden hâlâ burada?" diye soruyor ve şöyle devam ediyor: "Silahların buradan çıkarılması, benim başka bir yerde kendime yeni bir hayat kurmamdan daha az zahmetli olmaz mı?"
© Deutsche Welle Türkçe
Wolfgang Dick / Çeviri: Aydın Üstünel
Editör: Ahmet Günaltay