Bad Salzunglu Ebe Behrends

Bad Salzungen, Thüringen Eyaleti’nin yaklaşık 16 bin nüfuslu bir kasabası. Doris Behrends, 1974 yılından beri bu kasabanın nastanesinde ebe olarak görev yapıyor. Behrends işinin yanı sıra aroma terapi, homeopati, akupunktur gibi alternatif tedavi yöntemleriyle ilgili kurslara katılarak, kendini geliştiriyor. 59 yaşındaki ebe, yılda iki kere meslek içi eğitim kurslarına katılıyor. Behrends, hastanedeki işini bitirdikten sonra doğum yaptırdığı kadınları evlerinde ziyaret ediyor, doğum yapacak olanlara kurs veriyor. Bundan birkaç yıl önce eşinin yardımıyla evinde ders vermek için bir mekân oluşturmuş. Doris Behrends’in işini severek yapması, onu motive ediyor. ”Kadınların bu desteğe ihtiyacı olduğunu hissediyorum ve buna minnettar kalıyorlar” diyen Behrends, bu nedenle de günde sekiz değil, bazen on iki saat çalışmayı normal sayıyor.

”Çocuklarım çok önemli”

Doris Behrends günde on iki saat çalışsa bile, ailesine ayıracak vakit buluyor. Bütün çocukları hâlâ Bad Salzungen’da oturduğu için kendini şanslı sayıyor, zira gençlerin çoğu iş bulmak ümidiyle kenti terk ediyor. Behrends, ”çocuklarım benim için çok önemli. Onların yakınımda olması hoşuma gidiyor. Birbirimizi görmediğimiz gün yok. Nasıl denk gelirse, bazen birlikte kahvaltı ediyoruz, kahve içiyoruz veya akşam yemeği yiyoruz” sözleriyle çocuklarına olan düşkünlüğünü ifade ediyor.

Aile içindeki dayanışma dört çocuk annesi Doris Behrends’e yeni bir şeylere başlamak için güç veriyor. Berlin Duvarı’nın 1989'da yıkılmasından sonra işini kaybetme endişesi yaşadığı günlerde de, ailesinden güç aldığını belirtiyor.

Duvarın yıkılmasından sonra gelen şans

İki Almanya’nın birleşmesinin ardından, Doğu eyaletlerinde doğumların üçte iki oranında azalması üzerine, Behrends işsiz kalma kaygısı yaşıyor. Ancak duvarın yıkılmasından bir süre sonra, Behrends’e eski Demokratik Almanya Cumhuriyeti’nde olduğundan daha fazla iş çıkıyor. Toplumsal değişiklikler, ebelerin meslek hayatına da yenilikler getiriyor. Behrends değişiklikleri şöyle anlatıyor: ”Doğuma bakışta bazı değişiklikler oldu, erkekler de doğumhaneye girmek istedi veya doğum sandalyesi üzerinde oturarak doğum yapmak isteyenler oldu. Suda doğum yapmak da yeniydi. Bütün bu yenilikleri önce bizim öğrenmemiz gerekti. Biz ebeler böyle yeniliklere açığız. Çok sayıda kurs gördük.”

Duvarın yıkılmasından sonra Behrends’in özel hayatında da değişiklikler oluyor. Bir 'Batı Almanla' evleniyor. Bu evlilikten dördüncü çocuğu oluyor; kızı Franziska. Beş torunu olan Behrends, aslında beş çocuk istediğini dile getiriyor.

Ebelik sadece bir iş değil

Behrends, ‘bugüne kadar kaç bebeğin dünyaya gelişine yardım ettiniz’ sorusuna, ”bundan 30 yıl önce sayı bindi, ama artık saymıyorum” sözleriyle yanıt veriyor. Meslekteki deneyimine rağmen, her doğumun çok özel olduğunu dile getiriyor: ”Bunu bir iş olarak tanımlayamayız. Bu olağanüstü bir deneyim, üstelik her defasında. Bebek dünyaya geldiğinde, her şeyin yolunda olduğunu görmek tam bir mucize. Önce gözlerini açıyorlar, hissetmeye çalışıyorlar, ağızlarını şapırdatıyorlar, sonra aranmaya başlıyorlar. Elbette bu işin belirli bir rutini var, ama bu rutine her defasında duygular da eşlik ediyor.” Doris Behrends güçlü bir kadın olmasına rağmen, bazen doğumhanede gözyaşlarını tutamıyor.

Soru: Bugüne kadar hiç bir doğuma tanık oldunuz mu? Kendinizi nasıl hissettiniz?

© Deutsche Welle Türkçe

Eugen Theise / Çeviri: Jülide Danışman

Editör: Ahmet Günaltay