BM'de çalışan kadınların sayısı artıyor
20 Ağustos 2004Nasra Hassan, 56 yaşında. Zayıf, minyon tipli... Pakistanlı Nasra Hassan, ufak tefek görünümüne rağmen dev bir görevi sırtlamış durumda: Nasra Hassan, uyuşturucu ve organize suçla mücadele amacıyla kurulan BM Uyuşturucu ve Suçla Mücadele Ofisi’ni (UNODC) yönetiyor. Nasra Hassan’ın görev alanına kara para, yolsuzluk, teröre mali destek ve insan ticareti de giriyor.
25 yıldır Birleşmiş Milletler’in muhtelif birimlerinde bünyesinde görev yapan kadın yöneticiyi en çok Gazze Şeridi’nde görev yaptığı 3,5 yıl etkilemiş. Nasra Hassan, Gazze Şeridi’nde her gün yaklaşık bir milyon insanın hayatta kalma mücadelesine tanıklık etmiş, onlara destek vermek için çabalamış. Nasra Hassan, Gazze Şeridi’nde her zaman yapılacak çok iş, yardım edilecek çok insan, ancak çok az kaynağın olduğunu anlatıyor:
”İnsani yardımın ne demek olduğunu mülteci kamplarında öğrendim. Bu işler masa başından olmuyor. Her gün hayatta kalma mücadelesi veren insanların ayağına kadar gitmeliyiz. O yüzden yönetim merkezlerinde çok daha az kadro istihdam edilmesinden yanayım.”
UNMİK'te de görev yaptı
Nasra Hassan, Filistin’in ardından, kısaca UNMİK olarak bilinen Kosova Geçici Misyonu’na atanmış. Nasra Hassan’ın atanmasında UNMİK’e bağlı askerlerin beyaz kadın ticaretine bulaşması da etkili olmuş. Birleşmiş Milletler bu olay üzerine kurum misyonlarında daha fazla kadın görevlendirilmesini öngören 1325 no’lu kararı çıkarmış.
Nasra Hassan, iş hayatında ve Birleşmiş Milletler bünyesinde daha fazla kadının görev alması için elinden gelen çabayı gösterdiğini belirtiyor:
”Şimdiki genç kadınlara gıpta ediyorum doğrusu... Daha üniversite sıralarında mesleklerinde ilerleyecekleri yol hakkında fikir sahibi oluyor, gelecekte ne yapacıklarını gayet iyi biliyorlar. Şahsen ben de iki üniversite öğrencisine destek veriyorum. Onlarla çalışmak çok keyif verici.”
Geleneksel değerlerle büyüdü
Nasra Hassan, geleceğe dair hayallerini doğum yeri Pakistan’da kurmasının mümkün olmadığını vurguluyor:
”Geleneksel yapıda bir aileden geliyorum. Ailemizde yurtdışına çıkan ve meslek hayatına atılan ilk kadın benim. Ailem hep evlenip iyi bir eş, çocuklarımın annesi olmamı istedi. Geleceğe dönük planlarımı hiçbir zaman onaylamadılar. Bana dayatılan isteklere karşı çıktım, onları da mücadelemle hayal kırıklığına uğrattım. Üstüne üstlük bir de yabancıyla evlendim. Kısacası, oldukça muhafazakar ailem için hiç de iyi bir örnek meydana getirmiyorum.”