1. İçeriğe git
  2. Ana menüye git
  3. DW'nin diğer sayfalarına git

Güney Afrika sandık başında

Sandra Petersman14 Nisan 2004

Güney Afrika, bugün sandık başına gidiyor. 10 yıl önce Nelson Mandela’nın seçilmesiyle ırkçılık politikalarının sona erdiği Güney Afrika’da şimdi halkın başka sorunlar var. İşsizlik, yoksulluk ve AIDS gibi. Sandra Petersman, seçimlerle ilgili en büyük şehri Johannesburg’ta halkın nabzını tuttu...

https://p.dw.com/p/AbK1
Anket sonuçlarına göre, iktidardaki Afrika Ulusal Kongresi önde...
Anket sonuçlarına göre, iktidardaki Afrika Ulusal Kongresi önde...Fotoğraf: Ap

Güney Afrika’da bundan 10 yıl önce Nobel ödüllü Nelson Mandela’nın devlet başkanlığına getirildiği seçimler, ülke için bir dönüm noktasıydı. Mandela, Güney Afrika’nın ilk siyahi devlet başkanı olarak tarihe geçti. Özgür ve demokratik seçimle elde edilen en büyük kazanım ise, ırkçı politikalara bir nokta konmuş olmasıydı.

Güney Afrika halkı, bugün Mandela’nın başkanlığa getirildiği seçimden sonra üçüncü kez sandık başına gidiyor. Ancak aradan geçen yıllar halkın özgürlük, eşit haklar ve demokrasi sorunlarına yenilerini ekledi. Halk, politikacıların işsizlik, fakirlik, artan suç oranı ve AIDS‘e karşı kalıcı çözümler bulmasını istiyor.

Mayfair istasyonu...

Johannesburg Mayfair tren istasyonunda bir bankta oturan 52 yaşındaki kadın, fakir zenci yerleşim birimi Soweto’dan geliyor. Birçok komşusu gibi evlere temizliğe giden Sana, bir gün orta sınıf siyahilerin yaşadığı Mayfair’deki yaşam standartlarına kavuşmayı umuyor. Soweto’daki küçük evinde tuvaletinin olmadığını ve suyun sürekli kesildiğini anlatan Sana, şöyle devam ediyor:

”1996 yılından beri yeni bir ev için devlete başvuru yapıyorum. Ama devletin yeni evler yapmadığı söyleniyor. Ev sahibi olamadığımız gibi iş de bulamıyoruz. Eğitimini tamamlayan 27 yaşındaki oğlum, iş bulamıyor. Küçük oğlum da iyi bir öğrenciydi, ama onun da bir işi yok. Temizlikten kazandığım para onları üniversiteye göndermeye yetmiyor. Bizim için yaşam gerçekten çok zor.”

55 yaşındaki Rose de evlere temizliğe gidiyor ve Soweto’da yaşıyor. Rose de diğerleri gibi ülkenin durumundan hoşnut değil, ama iktidardaki Afrika Ulusal Kongresi (ANC) ve Başkan Thabo Mbeki’ye bir şans daha vermek istediğini belirterek, ”ANC’ye oy vereceğim çünkü hastayken bana yardım etti. Maaesef işsizliğe bir çözüm bulamıyor. Ama belki çözer, eğer bu kez de yapamazsa başka birini seçeriz” şeklinde sözlerini sürdürüyor.

İktidara güven yok

Elliot ise Mayfair’in büyük caddesi Chorch Street’te amele pazarında iş bekliyor. Karısı ve çocuklarını siyahilerin yaşadığı Transkei’de bırakıp, büyük şehire çalışmak için gelmiş. Günlerdir tek bir işe bile gitmediğini anlatan Elliot, seçimleri protesto etmek istediğini söylüyor. Çünkü iktidara güvenini yitirmiş.

Anketlere göre ANS önde...

Güney Afrika‘da insanlar işsizlik nedeniyle iktidara ateş püskürüyor. Halk ayrıca devletin, sayısı beş milyonu bulan AIDS hastalarına ilaç yardımı yapmamasına kızıyor. Ve tabii vatandaşların yarısının açlık sınırında yaşıyor olmasına...

Ama oy kullanacak 20 milyon kişinin çoğu siyahi. Onlar yine sandığa giderken mantıklarıyla değil, duygularıyla karar verecekler gibi görünüyor. Anketlerde ANC’nin oy oranı yüzde 60‘lara kadar çıkıyor. Bu da gösteriyor ki halk, iş vadedenleri değil, onları özgürleştiren ve ırkçı politikalara son veren partiyi seçecek.