1. İçeriğe git
  2. Ana menüye git
  3. DW'nin diğer sayfalarına git

Hindistan’da “çocukluk“ mücadelesi

Christina Kruse6 Eylül 2005

Çoğu Asya’da olmak üzere, dünya genelinde 250 milyon çocuk iş gücü olarak kullanılıyor. Çocuk işçilerin en çok bulunduğu ülkelerden olan Hindistan’da ise “Bachpan Bachao Andolan” adıl bir örgüt, ülkede bu duruma son vermek için çaba gösteren sivil toplum örgütlerinden biri...

https://p.dw.com/p/AaVf
Hindistan'da 60 milyon çocuk işçi olarak çalıştırılıyor
Hindistan'da 60 milyon çocuk işçi olarak çalıştırılıyorFotoğraf: AP

Batıda çocuk işçiler tarihte kaldı belki, ama dünya genelinde hala yaşları 5 ile 14 arasında değişen 250 milyon çocuk çalışıyor. Çalışan çocukların çoğunluğu, güney Asya’da. Çocuklar, ya inşaat işçisi ya da hizmetçi olarak ailelerini geçindirmeye çalışıyor. Birçok sivil toplum kuruluşu ise çocuk işçiliğine karşı mücadele ediyor.

Bunlardan biri de 60 milyon çocuk işçinin bulunduğu Hindistan’da kurulan Bachpan Bachao Andolan örgütü. Bachpan Bachao Andolan, “Çocukluğun Kurtarılması için Hareket’ anlamına geliyor. Örgütün amacı Hindistan’da çocuk işçiliğine son vermek.

En çok çocuk işçi Hindistan’da

Tüm dünyada çocuklar akord çalışmak, hizmetçilik yapmak veya inşaatlarda, tehlikeli işlerde çalışmak zorunda bırakılıyor. Sadece güney Asya’da yaklaşık 85 milyon çocuk çalışıyor. Ama en çok çocuk işçi, Hindistan’da var, 60 milyon Hintli çocuk işe gidiyor.

Bu çocuklar ucuz iş gücü. Savunmasızlar, anne babaları çoğunlukla okuma yazma bile bilmeyen, zar zor hayatta kalabilen, gariban kişiler. Fakat Bachpan örgütünün kurucusu Kalaish Satyari, anne babaların çocukların katkısı olmadan aileyi geçindiremeyceklerinin bahane olamayacağını söylüyor ve sözlerini şöyle sürdürüyor:

“Aileyi geçindirmek çocukların sorumluluğu değil ki. Onlar bu toplumu yaratmadı, sadece toplumun kurbanlarılar. Peki o zaman neden kurbanlar bedel ödesinler, neden onlar sefaleti yok etmekle yükümlü olsunlar? Toplum, devlet, politikacılar bunu yapmalı.”

“Bana sadece yiyecek veriyorlardı”

Hintli 14 yaşındaki Kalavati de bu çocuklardan biri. Kalavati bir yıl öncesine kadar çocuk işçiler ordusundaydı. Yiyecek karşılığında sabahtan akşama kadar hizmetçilik yapıyordu. Küçük bir kız çocuğu olan Kalavati yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “İşverenlerim bir rupi bile vermediler bana. Okula gidebilmem için bana para vereceklerini söylüyorlardı oysa. Fakat bu doğru değildi. Bana sadece yiyecek veriyorlardı.”

Kalavati bugün artık, okuma yazma, matekatik ve dikiş öğreniyor. Eğitimini tamamladıktan sonra, memleketine dönüp çocuk işçlerin hakları için mücadele etmek yapmak istediği tek şey.

Yapılacak çok şey var

Çocuk işçiliğinin önüne geçmek için yapılacak çok şey var oysa. Örneğin alışveriş yaparken, satın alınan malların çocuk işçiler tarafından yapılmamış olmasına dikkat edilebilir örneğin. Mesela halılardaki ‘Rugmark’ etiketi, bu halıların çocuk işçler tarafından yapılmadığını göstriyor. ‘Rugmark’ etiketli ürünlerden elde edilen her 100 Euro’dan 75 cent, Hindistan’daki bir çocuk merkezine ve altı ayrı okula gidiyor.