Katliamın 40. yıldönümü

1972 Münih Olimpiyatları, Almanya için büyük önem taşıyordu. Dönemin Almanya milli olimpiyat komitesi başkanı Willy Daume, Münih Olimpiyatları'nı şöyle anlatıyor:

„Olimpiyatların Almanya’da yapılıyor olması, tüm dünyaya en son 1936 Almanya’sında yapılan olimpiyatların aksine barışçıl ve sıcak bir Almanya gösterebilmek bakımından iyi bir şanstı.“

Fakat 5 Eylül sabahı yaşananlar, yarışları gölgede bırakır. Ağır silahlı bir grup Arap terörist, İsrailli sporcuları rehin almak üzere, gizlice olimpiyat sporcularının kaldığı konutlara girmeyi  başarır. O tarihte Alman Birinci Televizyonu ARD'nin muhabirliğini yapan Dagobert Lindlau, olay yerine ilk ulaşanlardandı. Lindlau, yaşadıklarını şöyle anlatıyor:

„Bütün gece çekim yapmıştık, sabaha karşı toplanmaya başladık. O esnada bir el silah atıldığını duydum ve kesin olimpiyatta start atışını yapanlardan biri tabancasını temizlerken yanlış bir şeyler yaptı, diye düşündüm ve yola koyulduk. Ve kısa süre sonra asıl haberi alıp, geri döndüğümüzde ortalık ana baba gününe dönmüştü.“

Sporcular rehin alındı

Kara Eylül adlı grup, iki İsrailli sporcuyu anında öldürüp ve dokuzunu rehin almıştır. Talepleri ise, İsrail hapishanelerinde tutuklu yatan 200 Filistinlinin serbest bırakılmasıdır. Fakat bu talebi İsrail hükümetinin yerine getirmesi ne mümkündür ne de böyle bir istekleri vardır. Dönemin Almanya içişleri bakanı Hans-Dietrich Genscher, teröristlerle pazarlığa oturur.

Genscher’in yaptığı ilk açıklama, „Sabahın ilk saatlerinde takas yaparak İsrailli sporcuları kurtarmak istedik. Hatta takas olarak beni almalarını istedim. Fakat bunu da kabul etmediler” şeklindeydi.

Militanlarla pazarlıklar

Gergin bekleyiş başlar. Bir yandan da, federal devlet içinde kimin komuta verme yetkisi olduğuna dair tartışmalar sürer. En sonunda hükümet teröristlerin talebine uyarak, rehinelerle birlikte Mısır’a uçmalarına izin verir. Gece saat 22.20’de teröristler rehinelerle askeri hava alanına gitmek üzere, kendilerine tahsis edilen iki helikoptere binerler.

Ancak çatışma başlar. 6 Eylül sabahı saat üçe kadar süren çatışmanın bilançosunu dönemin Bavyera eyaleti içişleri bakanı Bruno Merk basına açıklar:

„Arapların hepsini etkisiz hale getiremedik. Bunlardan bazıları maalesef rehineleri öldürdüler. Çatışmalarda Münih polis teşkilatından bir polisi de kaybettik.“

Stadyumda büyük şok

Almanya çaresiz bir durumdadır. Çatışma haberinden birkaç saat sonra Münih'deki olimpiyat stadyumunda yapılan törene yaklaşık 80 bir kişi katılır. Cumhurbaşkanı Gustav Heinemann,

„Daha kısa süre önce yaşanan coşku, şimdi yerini şaşkınlık ve şoka bıraktı. Gerçekten çok alçakça bir cinayetle karşı karşıyayız” açıklamasını yapar.

Törenle birlikte, olimpiyat oyunlarının devam edip etmeyeceği merak konusudur. Oyunların devam etmesi gerektiği kararı çıkar. Olimpiyat komite başkanı Avery Brundage'nin sözleriyle: „The games must go on!“ sözleriyle.

Ancak Oyunların devam etmesi birçok kişinin içine sinmez. Bazı sporcular olimpiyatlardan çekilme kararı alır. Birçok atlet ise ülkesine geri döner.

2012’nin Haziran ayında Federal Anayasal Koruma tarafından kullanıma açılan arşivlerde yer alan dosyalar, bazı Alman Neonazi gruplarının eylemlerini gerçekleştirebilmek için Filistinli teröristlere yardımda bulunduğunu ortaya çıkardı.

Katliamın 40. yıldönümü, Münih’te düzenlenecek törenlerle anılıyor. Törenlere Almanya İçişleri Bakanı Hans-Peter Friedrich, Bavyera Eyaleti Başbakanı Horst Seehofer, İsrail’den üst düzey yetkililer, kurbanlarının yakınları ve spor dünyasından önemli isimlerin de aralarında bulunduğu yaklaşık 600 konuk katılıyor.

©Deutsche Welle Türkçe

DW,  NS/NH/AS