MURSİ'DEN BİR YIL SONRA MISIR'DA GÜNLÜK YAŞAM

Mısır Devlet Başkanı Muhammed Mursi bir yıldır görevde. Birçok Mısırlı devrimden demokratik bir gelecek ve adalet bekliyordu. Abdullah 40 yıldır kentin çeperlerinde kalan Ölüler Şehri’ndeki bir mozolede nöbette. Kahire’nin merkezindeki devrimden anladıklarını “Yoksullar için değişen hiçbir şey olmaz” diye anlatıyor.

Ortasınıfta da büyük bir hayal kırıklığı var. Kafede bir yargıç ve memur iş aralarında nargileyle hoşça vakit geçiriyorlar, bunu pasif direnişin bir yöntemi olarak anlatıyorlar.

Amr boş zamanlarında arkadaşlarıyla birlikte kadınların maruz kaldığı cinsel tacize karşı çalışmalar yürütüyor. “Ne yazık ki bu son iki yılda büyük bir probleme dönüştü. İnsanların birbirine saygısı kalmadı, diğer taraftan polis de hiç bir şey yapmıyor“ diyor aktivist. Eski dönemi kesinlikle istemese de, yeni rejimin vatandaşların güvenliğini daha fazla sağlaması gerektiğini de ekliyor.

Kahire’deki, bir kadın yurtdışında Mısırlılar hakkında hep olumsuz konuşulmasından şikayet ediyor. Tabii ki ülkede problemler olduğunu, ama eşinin kendisine ve üç çocuklarına bakabildiğini söylüyor. ^^Bütün bunlar Allah’ın bir sınavı. O bizim halk olarak birlik içinde olmamızı istiyor" diyor. Bunlara rağmen kendi kızları için yurtdışında bir hayat düşlüyor.

Halit devrimden önce dalış hocası olarak çalışıyordu. Ama sonra Kahire’ye isyanı desteklemek için geldi. "Müslüman kardeşler devrimimizi çaldı" diye şikâyet ediyor. Artık el işi ürünler satıyor, bu onun için bir başka protesto şekli: “Böylece kültürel çeşitliliğimizi kendi gördüğüm gibi gösterebiliyorum, devletin göstermek istediği gibi değil!“

Maya’nın okulunda siyaset ender bir konu. "Öğretmenlerin çoğunun konuşmamayı tercih ettiğini düşünüyorum" diyor 16 yaşındaki genç kız. Ama bu onu tek başına aktif olmaktan da alıkoymuyor. Kahire’nin merkezinde daha fazla vatandaşlık hakkı için broşür dağıtıyor. Maya, ailesinin ülkenin geleceğine dair bir fikre sahip olmasına ve bunu savunmasına karşı çıkmadığını söylüyor.

Aachen’da inşaat mühendisliği okuyan Mustafa, Kahire’ye ailesini ziyaret etmek için gelmiş. İki yıl önceki protestoların başında olayları uzaktan takip edebilmiş. “Çünkü sınavlarım vardı“ diye Mustafa. Sömestr tatilinde eve geri döndüğünde daha fazla memnuniyetsizlik hissettiğini ama yeni nesilde daha fazla umut olduğunu söylüyor.

Esnaf ve aileler her öğle Ebu Tarık’ın lokantasında buluşuyor. Herkes klasik makarna yemeği "Kuşeri" ısmarlıyor. Ebu Tarık, ülkedeki huzursuzluklardan dolayı turistlerin ülkeye gelmekten korkmasını anladığını söylüyor. Ancak kazancında bu nedenle bir düşüş olmamış. Lokanta sahibine göre iyi yemek, siyasi atmosferden bağımsız olarak her zaman hak ettiği değeri görüyor. © Deutsche Welle Türkçe