Çocuklara iki dilli hikayeler
20 Mart 2013
8 yaşındaki Nesrin ve birkaç arkadaşı ile Bonn'daki bir kafede yuvarlak bir masanın etrafında oturmuş, resimler yapıyor. Nesrin, yeşil kağıdın üzerine iki yetişkin ve iki çocuk resmi çizmek istiyor. Şimdi de elindeki boyama kalemleriyle çizdiği figürleri hangi renge boyayacağını düşünüyor. Nesrin renklerini seçti: Açık pembe, açık kahverengi ve koyu kahverengi...
İki dilli hikâyeler
Uluslararası Eğitim ve Danışma Merkezi (FIBB) tarafından düzenlenen bu etkinlikte çocuklar sadece resim yapmıyor. Birazdan çocuklar için Almanca ve Türkçe hikâyeler de okunacak. Merkez çalışanları Mechtild Kleine Salgar ve Mona Kheir El Din belirli aralıklarda bu buluşmaları düzenleyerek iki dilliliği yaşatmaya çalışıyor.
Mechtild Kleine Salgar, Almanya'nın çok dilli olduğunu ve anadilin kişiliğin önemli bir parçası olması nedeniyle, bu dillerin kıymeti bilinmesi gerektiğini belirtiyor.
"Başörtüm yüzünden dışlanıyorum"
İki dilde hikâyeleri dinlemek için gelenlerden biri de 33 yaşındaki Türk kökenli göçmen Emine Esvab. Üç çocuğuyla birlikte gelen Esvab'ın 10 haftalık oğlu küçük bir sepetle oynarken, iki ablası da resim yapıyor.
Emine Esvab 20 yıldır Almanya'da yaşıyor. Yaklaşık 10 sene önce başörtüsü takmaya başlayan Esvab, artık insanların kendisine daha farklı bir gözle baktığını hissettiğini belirtiyor.
Ailesinde de çok dilliliği yaşayan Esvab'ın eşi Faslı. Bu yüzden Esvab'ın çocukları Türkçe ve Almanca'nın yanı sıra Arapça da öğreniyor. Esvab, çocuklarına tüm insanlara saygı göstermeyi öğrettğini ekliyor: "Çocuklarıma hep şunu derim: Dış görünümleri ya da konuştukları dil ne olursa olsun, herkes bu toplumun bir parçası."
Proje çalışanları da iki dilli
Danışma Merkezi çalışanları Mechtild Kleine Salgar ve Mona Kheir El Din'in vermek istedikleri mesaj da bu. Alman ve Mısırlı ebeveynlere sahip olan ve de ikidilli yetişen El Din "Birden fazla dil konuşabilmek çok güzel, bir donanım, zenginlik, bir hazine gibi"diyor.
Nesrin'in resmi de bu arada bitmek üzere. Resminde anne, baba ve iki çocuk çizmiş. El ele tutan çocuklardan biri beyaz tenli, diğeri biraz daha esmer. Belki de ten rengini seçerken, az önce dinlediği hikâyedeki çocuklardan etkilenmiştir. Ya da belki kendi yaşadıklarından.
© Deutsche Welle Türkçe
Anne Allmeling/ Nalan Şipar
Editör: Hülya Schenk